-
拚身跃入深渊,等闲握起龙首。
腥风怒雷,乌飞兔走,惊得慈明几掣肘。
乞儿伎俩不多,千古脍炙人口,好将白棒劈脊搂。
-
寒暑不到处,山穷石自枯。
涕零知骨冷,随分著工夫。
一卷无题目,持来傍石根。
眼昏嫌字小,华梵恐难分。
-
眼似鼓椎,头如木杓。
欲识赵州,八十行脚。
-
黄檗棒头,大愚肋下。
后代儿孙,乌焉成马。
-
呈真吓杀盘山,对众侮慢临际。
静处畏影逃形,閙里掀天扑地。
镇州城外活埋,至今鸡惊犬吠。
-
掉发睦州,脱赚灵树。
赤体露金风,清波无透路。
阿师脚跛不能行,休对乾峯南嶽去。
-
不出飞猿,皮下有血。
钓鱼放生,死中得活。
讥雪峯用力太过,笑灵云根底未彻。
只知意在钩头,不觉眼中著屑。
阿呵呵,谁辨别。
-
烟水寒,扁舟小,华亭江上相寻讨。
负命底劈口一桡,点头处狼藉不少。
父子怯相酬,谁道翻身早。
出黄芦,入红蓼。
收拾丝纶,江天未晓。
-
泯迹深藏一坞云,仙官何事苦相亲。
修行不是无灵验,懒作关门闲户人。
-
袈裟裹草鞋,赤脚桐城走。
只者破生涯,抵死扬家丑。
-
去见神鼎諲,绝叫屋梁倒。
不得脱手法,打折你馿腰。
-
灰头土面,弄假像真。
三脚馿子,独角麒麟。
-
凝而不结,混而常清。
挺然嶽立,卒乎砥平。
拟师之道兮虚空钉橛,美师之德兮色重里胶青。
妙高万叠兮春归锦镜,翠螺一抹兮霜后洞庭。
在彼在此兮初无朕迹,或舒或卷兮水赴沧溟,遐想高躅兮实我法城。
-
山泐潭之水,奋衡山之云。
三关多漏网,谁是负恩人,晦堂之下有清新。
-
接纳少机关,勘验无眼目。
时时膈气筑,只要煨芦菔。
-
性燥衲僧,佒佯座主。
抹过村草步头,直下挨肩佛祖。
杨岐其师,白云其侣。
一鸣凤台,凌跨今古。
-
师之道兮不可得而称,师之德兮不可得而述。
师之行兮不可得而闻,师之业兮不可得而见。
道德行业,闻见称述,世人昭昭然若其。
荷佛祖慧命于将仆之际,转凡夫于贤圣之域。
是谓之东山老人,吾不得而知焉。
-
尸碧岩,谤乳窦,击高庵,据瓯阜,此皆人所议论不到。
说甚么减灶法无文印,尽情约下置而勿论。
或曰毁誉不在乎两端之间,䖃苴翁别有长处。
-
柔弱丰神,骨器刚大。
小喜多嗔,贵买贱卖。
形影师资二十年,所以圆悟目之为睡虎者也。
-
金凤初鸣,玉人启户。
露冷风高,子归就父。
[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文