[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文
-
能所顿忘,佯佯瞌睡。
一息不来,百川鼎沸。
-
爨下偷僧饭,崖根抱虎眠。
懒吟长短句,来把梵书看。
真箇看,牛皮也须穿。
-
骂丰干,是者汉。
竹筒盛菜柦,指出教人见。
其实只要知机,不欲彰头露面。
-
木屐竹帚,粘脚缀手。
古佛家风,泥猪疥狗。
指天大笑一声,惊得虚空倒走。
-
万德不将来,猛兽自驯伏。
一啸出林,阴风拔木。
只知拊掌放憨,不觉山青水绿。
-
金银窟里出来,彼此囊无一镪。
鬭贫不鬭富,做尽穷伎俩。
大虫来也,急须合掌。
-
一句子,有也未。
蹙断眉头,做尽手势。
靠倒维摩记得无,至今一默喧天地。
-
头戴桦皮冠,脚穿破木履。
有磨墨过笔之功,无二千酬泻瓶之水。
捉败了也,国清寺里偷佛饭,元来是你。
-
鬰鬰冰壑姿,株株手亲植。
欲知来去踪,双峯耸寒碧。
-
用智恰如愚,无人辨得渠。
粃糠和月擣,意在脱衣盂。
-
石禅寒到骨,松雪照清眸。
此道如山重,难将一臂酬。
-
草枯山欲冷,逗晓入重云。
一箭无双中,何如射一羣。
-
邂逅漉篱翁,言谈耳又聋。
不知何处去,破帽裹西风。
-
闭户复携鉏,云深路更迂。
须知形影外,肝胆向人输。
-
以梵夹,对净瓶。
一字不挂眼,常转如是经。
-
石林冰冷,粪火芋香。
深拨浅得,滋味最长。
-
忍寒骑瘦马,双眼碧于秋。
寄语王公道,无钱买沃洲。
-
日暖跨馿出,溪桥款步行。
因思遭攧处,寸草不曾生。
-
朝看白云去,暮骑黄犊归。
山穷桥断处,鹭鸶那得知。
-
虚空讲得,参天荆棘。
一唤回头,杳无踪迹。
夕阳挂树梢,依然隠不得。