[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文
-
直甚破沙盆,掀翻海嶽昏。
顶门真箇瞎,千古累儿孙。
-
力难擡处为君言,神骏何劳更著鞭。
一跃洞天三十六,到时凡骨也成仙。
-
弊衣缠瘦骨,衰发复苍颜。
世上底时节,刚然要出山。
-
有愿度生,垂手接引。
含生不来,物无可愍。
-
是何等书,读不成句。
簑短发长,手脚俱露。
-
宝瓶翠柳常随手,又向青莲叶上行。
五浊世中无垢染,不须慈眼视众生。
-
云散千峯晓,神龙应念来。
补陀巖上士,心识几时灰。
-
柳枝活,盂水灵。
一呪毒发,百川俱鸣。
善财隔海觅不得,无数远山堆乱青。
-
顾顾不释手,提起复低头。
自笑无人买,腥风吹未休。
-
非水石可凭,非音声所及。
花笑?啼,圆通证入。
-
黑月则隠,白月则现。
狐魅众生,乞无再面。
-
琅琅流水声,怀抱尽情倾。
不识春风面,雪消梅影清。
-
以波罗蜜多圆其相,以喝囉怛那蒙其身。
呪呾从此发,还著于本人。
不解圆通二十五,吉祥灵草暗藏春。
-
万派同源,三教一舌。
咄者尊慈,弄巧成拙。
-
江空芦叶冷,风静衲衣轻。
不得梁天子,无人知姓名。
-
嵌枯石老,黡瘦衣荒。
死水垂钓,陆地乘航。
当初好采见梁王。
-
壁观九年,葫芦按水。
无计脱身,强分皮髓。
只履恓恓何处归,月明后夜思熊耳。
-
太虚无云,清镜无痕。
如意举手,花雨缤纷。
契南嶽不传之旨,见灵山未散之人。
妙圆体极,即相非真。
-
持贝叶,倚瘦藜。
解空未尽,说是说非。
无端引惹憍尸。
-
梦里昇兜率,阎浮待下生。
不须呈懵袋,亚毒已流行。