-
前无释迦,后无达磨。
骂雨骂风,祇要做大。
黑漆竹篦胡打乱打,是佛是魔劈面便唾,因兹天降其咎。
衡阳梅阳,十七年吞饥忍饿。
将谓万里生还知非,元来一星子不曾改过。
-
奋劈胸拳,捞摸虚空骨髓。
开活入眼,瞎却自己顶门。
从兹海湧峯危,是谓东山正续。
-
行脚不到大彻堂前,刚要凌灭应庵门户。
指柳骂杨,吹沙嗅土,却笑谢郎眉忒竖。
欲识中峯箇里人,无尾大虫不是虎。
-
秋鹭翘松,寒蟾卧水。
芝峯老骨虽不在明白里,离娄师旷觅无踪,千古万古祇者是。
-
水庵室里争锋,一掌打得耳聋。
从兹唤钟作甕,灭却杨岐正宗。
自谓水菴可入,却言不识中峯。
-
行脚祇参松源,早是信卜卖屋。
更说东山正传,大似老马嚼粟。
近人情,无面目,引得儿孙阿辘辘。
报恩尽力讚扬,也是鹭股割肉。
-
飞来峯下,打失护身符子。
南明山中,骂詈三平祖师。
阐提薄福,俗眼难窥。
夫是之谓不庵老古锥。
-
云雾充饥腹,烟霞补破衣。
祝融峯顶寺,几度对斜晖。
-
三观互融显其机,十门不二荡其迹。
如月印水兮光入其微,如春在花兮香袭其裓。
是谓教庠之英,北峯之嫡。
描邈将来不如伊,从教大地无人识。
-
金石丝竹难以类乎声,碧云清风难以同其调。
玉光幽洁,花信融通。
妙在有无外,岂堕空假中。
张生伏笔,何处形容。
此是适庵老子之常准,肯与能诗能画者同。
-
金钟夜击九重城,六载归来改瘦形。
待得众生心眼活,雪山依旧碧崚嶒。
-
一生口嘴唠嘈,偏要搀行夺市。
诈病毗耶离城,引得许多闲神野鬼稽首浄名。
咄,我不识你。
-
咄者髑髅,荒草堆头。
歛眉一笑,万壑云收。
-
龟证无功,会三归一。
各有面子,不欲露出。
-
枕石苔生,崖藤影绿。
天书促行,芋子未熟。
-
清溪影寒,以鰕为目。
无柄笊篱,东摝西摝。
-
略彴蹈翻天地黑,盲馿恶拗弄蹄行。
从兹不到茶川上,溪水自涵山影清。
-
犊角铜瓶挂晓烟,谿山多是往来篇。
不知底事吟情险,吹落秋风白?边。
-
鍼无肉,补不足。
傍晨曦,倚岩谷。
怕见黄叶飞,未风先皱眉。
-
欲要了,无可了。
山头月,圆又缺。
只好罢休看,夜深风露寒。
[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文