-
室罄囊空气不衰,朵颐宁肯舍灵龟。
多金未羡陶朱富,淅玉姑为杜老炊。
暖客情难到貂鼠,惠人智不及蒲葵。
春风可笑随流俗,不长桃枝长棘枝。
-
得庐莫恨太婆娑,缭以芳蘅葺以荷。
徙舍借车家具少,架书充栋手编多。
且甘穷巷饮瓢乐,须有文朋载酒过。
他日不妨更爽垲,诗人宁逊庾并罗。
-
良朋有约著书催,未到愁云拨不开。
丹穴孤云宜间见,青溪只鹤喜重来。
有谁剖玉明荆璞,愧我无金筑隗台。
郑校子衿佻达久,拟延尼父铸颜回。
-
蠹简钻研眼欲穿,读书何似夏侯玄。
文传可使纸增价,酒尽何妨尊屡眠。
唾落成珠皆至宝,笔耕有粟胜良田。
席珍尽足需时聘,经史何劳手更编。
-
喜至生朝疾有瘳,旋裁坡老帽蒙头。
肖形雅称氅披鹤,缓步何须杖策鸠。
皓首今为七十老,黄花更有几番秋。
明年准拟抛家宅,水北山南狎野鸥。
-
斯文一脉可传家,囊帛籯金不足夸。
须信诗书涵润泽,自今庭户发英华。
谢兰辉映方生玉,窦桂香含不断花。
不但种芳兼种德,百年之计此为嘉。
-
一舸夷犹白浪间,抬头俄喜对青山。
平生每见便刮目,今日重来不改颜。
城郭衣冠应寂寂,川原草木尚斑斑。
馀龄未艾须时到,健笔犹能记往还。
-
夜泊垂杨古渡头,片帆已喜到邻州。
经从城郭惊前梦,寂寞川途异旧游。
近事能知惟语燕,馀生何有付盟鸥。
可堪人与春俱老,落絮飞花点点愁。
-
同舟李郭喜相亲,尽日赓酬夜至分。
未信诗能穷我辈,不应天遽丧斯文。
相违虽判城西路,有约同看岭上云。
从此吟毫可停运,祇疑风月未饶君。
-
风雨连朝思黯然,山迷宿霭水迷烟。
一年春事少闲日,半月客程逢漏天。
喜涉鲸波返江国,便思鹤唳买河船。
修途往复成何事,姑了馀生未了缘。
-
斗大山庵历几春,茂林丰草绿初匀。
青山缭绕犹列戟,玉涧萦回似曳绅。
新竹羽成雏凤尾,古松鳞长老龙身。
吾年已迈嗟无用,表道泷冈尚欠人。
-
摸金郎久遍郊原,冢域犹欣草木蕃。
松已高年为老友,竹添新谱长仍孙。
四围秀色山浮几,一曲清溪水到门。
莫恨牛眠无瑞应,且欣老寿此身存。
-
起来雨气掩朝阳,俄喜天开正色苍。
一道澄溪云弄影,千峰霁景泛林光。
微茫烟外颓城露,蓊郁山巅古寺藏。
踏遍层峦游屐倦,归船欸乃橹声忙。
-
故人未到欠诗催,才到九山云为开。
野鹤正思寻老伴,盟鸥亦竞喜朋来。
免教北陇惭空帐,消得南山咏有台。
梅信已传花信动,直须领客待春回。
-
鼓枻归来波浪平,碧天如水月分明。
几番恶梦频惊散,一片闲愁顿扫清。
桂子高风生逸思,菊花老圃悦吟情。
同盟约过渊明宅,载酒东篱莫厌倾。
-
晚擢亚科跻宪掾,拟航选海竟无缘。
苦吟方与甫俱瘦,疏影俄随逋已仙。
谷水吟编多手泽,广陵琴趣得心传。
年几八秩身何憾,老友凋零重怆然。
-
蜀溪名阀世为儒,祖擢巍科子亦如。
从仕为民辞荐牍,移忠有后竟悬车。
一生冰檗节愈厉,两度弦歌政可书。
共拟泷碑表亲墓,讵知簪笏化犁锄。
-
自披五戒如来佛,十年面壁坐天目。
归来满袖唯白云,徒得声名喧世俗。
碧玉嶙峋烟雾堆,凿开混沌架突兀。
不鞭而来争献助,斩木指囷人不惜。
僧寮佛屋俱落成,撑空只欠涂金碧。
-
庖无美炙惟野䔩,爨无积薪用劳轴。
夜半烹酒和雪吞,剩喜吾庐银作屋。
须臾清气散入脾,不觉吟肩楼耸玉。
映书更宜剔鱼蠹,拥被那肯作龟缩。
饱看衮衮来玉尘,搥璧断圭随所触。
-
一年最是花时好,花开莫待莺呼老。
有酒对花勿草草,清唱美人眉淡扫。
一觞一咏要相当,棹船唤取黄头郎。
川原红紫相低昂,载取十里春风香。
[宋]
? ~ 1289 年
卫宗武的诗文全集
共 572 诗文