-
奇绝生春五出花,僧居著此境尤嘉。
一方寒月浸清影,几度春风生素华。
何必江头千树暗,未如屋角数枝斜。
翻经觅句无尘事,坐对尤宜雪煮茶。
-
一瓣生香独傲寒,此梅难并众梅看。
明眸玉雪层层积,蜕骨蛟龙曲曲蟠。
巧若天成经岁远,移来地阔占春宽。
老夫犹未识花面,觅句含毫作是观。
-
妙制成春春未知,园工自出一家机。
折旋夭矫龙蛇势,缭绕缤纷蛾蝶围。
烟篆不生腾剩馥,月痕相倚炫清辉。
西城纤巧仍如旧,祇慨梨云昨梦非。
-
高眠纸帐思无尘,祇忆冰花入梦频。
斜倚溪山独标致,明分霜月倍精神。
瑞才六出先呈腊,香压群芳不敢春。
今古骚翁题不尽,孤山续笔属何人。
-
几回渴想此癯仙,谁为招邀倏在前。
明艳弗为诸垢染,孤标独出众芳先。
不矜颜色自奇绝,绰有馨香祇暗传。
空想名园千树发,何时持酒向花边。
-
逸气飘飘似欲仙,不论茅舍玉堂前。
众芳无此风神秀,十友推为行辈先。
佳实尚堪为世用,香名更喜有诗传。
萧萧白发差同色,也欲拈花上鬓边。
-
直疑姑射地行仙,绰约如临几案前。
和竹半攲能去俗,与兰并列盍饶先。
林间姿艳同霜洁,窗下精神待月传。
剩欲栽培为老伴,相亲日日在吟边。
-
宜烟宜雨更宜晴,竹底何妨枝带横。
雅致耻随春富贵,英姿不怕月分明。
吟边兴动诗添韵,醉里香传梦亦清。
一自孤山题品后,此花标格孰能名。
-
晚景凄凉事事休,与波上下任沉浮。
花辰岁岁惟添老,榆火春春不改愁。
几曲画屏新绿暗,一川流玉落红稠。
出门有碍家无累,水北山南负胜游。
-
此月才过禊事修,芳辰冉冉逝如流。
牡丹开了寒应尽,燕子归来春又休。
衰鬓难将新绿染,颦眉岂为落红愁。
劳生扰扰何时足,已拟抛家理钓舟。
-
月集相期在后旬,料应主席不寒盟。
方思北陆催行色,又为东风问客程。
鼓楫欲随芳草去,传杯须待绿阴成。
姑苏城外春光老,还许同舟载友生。
-
红紫春来独擅场,销魂人抱送春觞。
少嫌宴席声歌短,晚觉书林气味长。
列座燕毛成二老,一番花事付诸郎。
吾侪到此无他好,莫厌赓酬费锦肠。
-
原郊稚绿未成苍,芽甲森森似猬芒。
急景不堪乌兔跃,新年又见燕莺忙。
看看地列千机锦,冉冉风传百和香。
人事不如春事好,芳菲徒自满河阳。
-
年来愁似海波深,柏酒明朝试一斟。
那复苏堤追胜赏,不妨楚泽效狂吟。
金幡晓赐梦何在,红旆春行步莫寻。
料得宫花仍似旧,应无堕珥与遗簪。
-
一自苍精涣号扬,如酥小雨酿春忙。
霏霏透入根荄脉,点点染成桃杏妆。
泽遍高深俱及物,气融枯槁亦生香。
老夫那复问芳讯,但愿三时协雨旸。
-
一自春来二月强,连宵甘霔泽斯滂。
润留根蒂梅桃实,清及萌芽黍稷香。
雀舌纤纤抽茗叶,羊群戢戢长松秧。
农桑从此无虚日,织妇耕夫处处忙。
-
几朝霢霂不破块,通夕浪浪势乃滂。
竹下森然骍角露,桑间沃若茧丝香。
田毛沾润初含穗,土脉流膏欲布秧。
多谢化工成岁事,从春节节为人忙。
-
天教滕巽互驱驰,令下东皇莫敢违。
云擘碎绵迷眼界,山遮新黛抹腰围。
众芳被虐难争巧,二麦呈祥不用祈。
片片吹将入檐幕,佳人错认落梅飞。
-
晓来云气忽氤氲,上瑞俄惊到眼频。
隔得一宵犹带腊,飞来万点总成春。
方传六琯葭灰动,又报千林花事新。
试向庭前披鹤氅,却嫌标致怯前人。
-
杜门世事不须闻,一任如棋局自新。
多病不妨为寿考,馀生更喜作闲人。
居今野处黄冠日,记昔郊行红旆春。
须识世荣俱土苴,岂如有道善其身。
[宋]
? ~ 1289 年
卫宗武的诗文全集
共 572 诗文