-
回坡翳松阴,空翠入寥廓。
磴危单线悬,襟动野花落。
行客下笋舆,小步诩腰脚。
仆天邪许勤,未觉此间乐。
天地信不仁,此厚彼何薄。
-
尘劳久何酬,随分聊看山。
傍风宿酲消,靧面朝霞殷。
高寒敝心目,渐觉稀绤单。
鸣空佩璆然,楚女低云鬟。
即此异人境,讵必穷跻攀。
-
山空寂无言,流泉间琴筑。
伊难惬素心,推此一轮玉。
小坐石如冰,一雨树初沐。
清光万古青,为乐此宵独。
天造弥经纶,富媪宝川渎。
-
植桐半亩荫,种竹一帘翠。
儿今皮骨坚,吾衰亦良慰。
三眼井边庐,是儿试啼地。
锦绷裹玉团,尤妙颔如意。
天命促文园,孤露才两岁。
-
壶中九华迷行迹,却累涪翁嗟越壁。
邻笛曾闻吊故人,风烟何况怀先泽。
先公无鹤有琴书,洗心藏密矩不逾。
清摽尚友高友朱,疑接謦欬偕步趋。
七弦泠泠希太古,目送飞鸿落花雨。
-
欲偿一岁苦,且尽今夕欢。
呼儿举明灯,粲粲罗杯盘。
村酤亦殊酽,薄饮聊辟寒。
语笑杂庄谐,中怀潜一叹。
自维瓠落姿,百忧催鬓残。
-
生前百事纷,入穴均已了。
旷野来两棺,寒林无一鸟。
形神别渊穹,造化剧昏晓。
默默同不言,一朽杂彭夭。
经营惮心力,所得定殊眇。
-
驾车出南郭。仆马意悽悽。黄满草千叠,青留菜一畦。
战寒鸦作阵,问岁日沉西。万命悬真宰,何因异笑啼。
闲闲数弓壤,莽莽大原间。此地君其宅,他年我亦还。
泪泉通瘴海,心迹向云山。仙尉居邻近,相逢倘解颜。
-
巾车偶淩尘,城市稀识面。
羡公垂老年,兄弟得相见。
一丘心所期,八口力已倦。
风檐接对问,万语归一叹。
平居味昔言,识字始忧患。
-
殃祸非一端,爱者胡可死。
丈夫健官骸,不能保妻子。
蚩蚩众生心,大戚尽如此。
岂知太仓中,万化若弹指。
入门殚张目,荆棘在床几。
-
情殊景未迁,电瞬别今古。
琐琐百封书,垒垒一抔土。
开缄尘满衣,省事泪如雨。
声容不可复,执此同对语。
昔留讵为今,今留更何补。
-
中庭满涕洟,感君自北至。
间关涉修途,永此生死谊。
家弟海内交,金石得几辈。
一瞑万事灰,但复记名字。
坚乎湖海人,意气薄云际。
-
田舍一犁雨,盎动江南绿。
林外鸠唤晴,了了吾意足。
平野媚烟态,春山豁新沐。
临水杏几株,破颣烂照目。
垄上春作苦,成就仓中粟。
-
荏苒今日期,歌呼一尊酒。
门庭自融融,天胡独予厚。
阿母讶儿壮,去抱觉未久。
阿弟再拜言,愿兄千万寿。
既欣识字儿,亦顾右春妇。
-
年光卅六旬,乐事多于秋。
何缘城市喧,得邻羊与求。
古来隐居士,乐复有此不。
冥搜到丘索,差与羲轩游。
所欠入户山,窥予起清讴。
-
万化托冥漠,畴能识其端。
草木共毛羽,所处各遂天。
我躬来何从,堕地三十年。
孩提及儿嬉,历历森目前。
皮骨抵坚强,布粟费万千。
-
久聚无殊欢,骤别良动情。
江湖风雪中,送子竟远行。
去去道阻修,江雾黯冥冥。
不辞寒堕指,但得光摇睛。
乡园正残腊,乐事渐满城。
-
檐鸦冻不哗,尺宅走万怪。
休暇周四旬,一岁此心泰。
蠕蠕蠹丛生,低吟发遥籁。
乐事际伏腊,劳生得微懈。
六年冗不治,枯菀久身外。
-
我逢除夕已三十,去岁岁除如昨日。
年年买酒作岁馀,不觉黄金易挥掷。
轩空茫茫星复霜,旧来儿子今昂藏。
今人惟恨去古久,壮老那知翻覆手。
镜中颜色天不欺,世上功名我何有。
-
清晨挟书出,归息及亭午。
栖栖十步间,何解羡高举。
湖漘柳将髡,后会期百五。
朝烟悬影低,郁郁如怨语。
韶年转户枢,遑敢计辛苦。
[清]
? ~ ?
王易的诗文全集
共 242 诗文