-
送君河之浦,不折垂杨枝。
杨枝几尺强,千丈系离思。
别离复何道,光辉日在兹。
顾惭漆室伏,喜君骢马驰。
春明万里隔,况乃南溟陲。
-
客从吴江来,遗我尺素书。
长跪读君书,问君何为欤。
韬煇官若弃,食贫田无馀。
门前环碧水,座上集琼琚。
颜倡孟闵诺,易始书之初。
-
虎丘山上月,碣岭亦辉光。
人生能不别,所怀遥相望。
未拜寄来书,先拜宾鸿翔。
容颜不盈尺,一语一琳琅。
丈夫重掀揭,枕流亦已凉。
-
贫家斗有馀,而常啬于升。
富贵千不足,万亿何时盈。
驰驱百岁间,憧憧撼心膺。
临去犹长叹,亦或目不瞑。
愁魔一何强,以此竟死生。
-
天亦有昼夜,天亦有生死。
有开必有阖,有成必有圮。
东海有时涸,西岳有时平。
日有时不暄,月有时不明。
荣光镌金石,彼时阿谁知。
-
晋史寇诸葛,宾王武瞾贼。
汉高不灭楚,耳馀为比翼。
汉高自万乘,勿劳幸不耳。
孔明胡所尤,天命如斯矣。
临危悲黄狗,拜相感微时。
-
伯奇父不怜,颜路子不寿。
牛也忧兄弟,顗兮空良友。
买臣未终贱,室人谢丝萝。
版筑不入梦,高宗如说何。
相遇良偶然,不尔偶不遇。
-
或居昆山麓,触目尽珍奇。
炊玉以为食,纫贝以为衣。
或居荒裔区,触目尽魍魑。
倛面叫以啸,阴风凄以悲。
所居乃不同,相憎徒成痴。
-
夜光纷沧海,网罟亦良难。
夜光无择照,海底如人间。
人间自多夜,夜乃光之求。
含光数问夜,抑足用为羞。
太公无耋寿,渭滨一老渔。
-
淮水之南北,时与鸣卿晤。
一晤一倾怀,琼树凝清露。
世艳扬州鹤,而乃类寒素。
云是严若翁,积金当见怒。
翁才大崒嵂,六籍蚤能富。
-
予昔在髫龄,及窥勿坞子。
蚤岁步青云,磊磊终贫士。
六月被大布,放歌悲世否。
奋毫落琼珠,孤鹤鸡群耻。
狂饮不惧疾,厌病辄祈死。
-
言念思庸翁,未老遽焉之。
执谦鲁恭士,邃语匡衡诗。
当年聆一二,服膺犹在兹。
懊予匪善问,未穷珠薮奇。
颇解理痿木,墓杨空潇澌。
-
谢公当孝廉,骢马宪台扣。
五日百雉兴,寇退万家救。
筮仕秉清法,供亿省帝狩。
归来遗世氛,贵宦罕能觏。
村墟契胡公,城居翟叟厚。
-
张翁秉操古,朴怀而直躬。
逆珰炽虐燄,劲柯迥靡风。
学士一长揖,拜跪羞群公。
左去岂不得,鳌禁留高踪。
史官谓未识,他人何弗懵。
-
清白信清白,日远扬辉光。
片札世人珍,乞米帖同芳。
堂堂八座尊,候俸制母裳。
邻翁售以宅,昕夕为徬徨。
流传聊彷佛,峙岳悬春旸。
-
李公建美猷,掖垣振遐轨。
弥天知琐郎,到今黄发李。
千载有馀芬,煌煌徵国史。
愚忝踵故署,三叹不能已。
-
弧矢怀四方,安能事一室。
万厦庇士寒,冻死亦不恤。
有弟贫且耕,予咎弟何失。
有妻病且愦,月老系之匹。
我忧年踰强,大道犹闇窒。
-
秋日长安来,春日江淮去。
尔身有去来,尔心无行住。
识得尔心时,八荒寸地具。
识得尔心时,万行一模铸。
识得尔心时,乃见违心处。
-
仲尼躬大道,天下一家也。
岂不有同宗,一家之亲者。
天下阐其学,譬如共陶冶。
同宗绳厥武,亲若在膝下。
伯鱼何异闻,诗礼之言雅。
-
从昔辨仕学,朝野迥然分。
朝野亦寄迹,根宰一天君。
汪公祀上谷,还祀汝水滨。
绾绶何晔晔,入里何恂恂。
抑或雄于乡,何谈树功勋。
[明]
1558 年 ~ 1634 年
曹于汴的诗文全集
共 387 诗文