-
平生不解泣,今日泪频挥。
一泣赵郎去,二泣吴郎归。
三泣张倅罢,颜色远相违。
张倅才激昂,弯弓两石强。
清操不纤翳,直性无回肠。
-
予友晋伯氏,叔子予同科。
共季对春闱,伯也先鸣珂。
时予栖燕市,朝暮相劘切。
伯翁寄书来,倖予亦窥阅。
首举娄公戒,唾面宜自乾。
-
君亲恩则同,忠孝固一理。
吾君之臣万,吾亲之子几。
所以一日养,三公不可拟。
人子处襁褓,父母步一顾。
儿有一宵别,亲应终夜寤。
-
古道冰犹合,出门色转舒。
谁种棘为林,畏此刺人裾。
倚鞍令缱绻,中夜几踌躇。
有怀不可吐,愿言爱居诸。
-
余诵文园集,独嗜绿茵辞。
幽居抱至趣,情深自华滋。
譬之天成卉,盘礴空良师。
因知贵得我,得我发乃奇。
玩言思若人,徘徊为悽其。
-
为耽远寂地,留连十日此。
高台属望遥,幽禽清人耳。
雨过千林青,日落万山紫。
草生堪悟仁,木秩可窥礼。
传觞抒衷言,策蹇访高士。
-
名实分先后,穷通若白皂。
或簪缨于朝,或以岩穴老。
岩穴厌纷埃,簪缨薄枯槁。
达人自大观,时行匪二道。
时行何寥廓,刘子眼相青。
-
丹翁敦信义,恤孤矢不负。
三品归来日,弗忍私其有。
历扬二十年,共道畜丰厚。
甫及垂老时,脆甘啬于口。
身去肉未寒,莫能赡厥后。
-
忠臣濒百死,贞心不少移。
幽室绝曙色,断食甘长饥。
逢辰曝囚板,畅怀哦新诗。
真成骨似铁,宁愁命如丝。
圣恩今浩荡,掖垣何委蛇。
-
世非道不世,人非道不人。
武非道不武,文非道不文。
斯道入无间,斯道广无垠。
谁能甘蜗缩,但饱七尺身。
殷勤嘱明眼,认取此身真。
-
悠悠叹世路,崎岖日侵寻。
官常有坠举,民情无古今。
不见循良尹,云阳爱戴深。
犹忆分符日,汉吏蚤盟心。
三年报上最,枫陛貤纶音。
-
天下无真儒,因之无善治。
昔人轸此忧,兴学以为亟。
圣远言既微,士风亦岁异。
终身学校中,不问学校字。
泰运转河汾,小泉振铎至。
-
世人畏世险,谈险而指咋。
死生贵得所,岂在坦与阨。
烈妇觑深涧,不异处华箦。
肌骸愿如粉,真成屑琼璧。
瓦全居绣帏,何殊丛刃镝。
-
皓雪晓山寒,棱棱赵氏子。
抱琴入长安,一鼓清尘耳。
冯门称高足,拟畅六经旨。
刚肠有父风,萎薾不啻耻。
以是范厥躬,刑室亦以是。
-
望望稷王山,熠熠岚光紫。
中有好修人,九十武公似。
禔躬绝氛埃,罗胸富经史。
世德绍先徽,尚友薛夫子。
我欲从之游,室遐人则迩。
-
搜囊忽莞尔,犹存买竹钱。
是日雪似掌,交映疏窗前。
一睹叹强项,崛峭笼寒烟。
再睹殊潇洒,劲气郁轩轩。
戛击流清响,动中自静专。
-
马上逢来使,急问庭帏事。
先听报平安,才看平安字。
四体慊然舒,欢极仍涕泗。
淮安送母回,经今岁五易。
虽知丰硕颜,其如年若驶。
-
外吏五十三,内吏二十一。
一朝下徵书,趋蹡依红日。
朝绅为结绶,勖哉勉为臣。
年馀综核审,试罢官僚分。
浃岁忽喧动,部曹奉俞纶。
-
浩歌复浩歌,人世奈心何。
心心山海隔,心心筹算多。
相隔生睊忿,多算少安和。
我生灵万类,寸心更靡它。
胡为翻自苦,憧憧起干戈。
-
向若官为家,生计了不植。
归来无所栖,南邻聊以即。
半间昼延宾,半间夜燕息。
祖先无祠宇,言念伤胸臆。
置主室之隅,一过一恻恻。
[明]
1558 年 ~ 1634 年
曹于汴的诗文全集
共 387 诗文