-
谁谓诸侯贵,来过一亩宫。
天低峰影逼,云耗雨声穷。
残溜虚檐滴,新苔怪石蒙。
惭无池馆胜,不敢醉山公。
-
离亭柳正长,匹马向临漳。
别路闻莺语,遥空起蜃光。
?风吹海暗,蛮雨洗天凉。
去去频沽酒,兹行是瘴乡。
-
雨中屠田叔使君招集乌石山同钱叔达陈幼孺王粹夫曹能始兴公弟分得深字
选胜坐危岑,山高紫翠深。
受潮千涧满,翳雨半峰阴。
衣中春寒薄,钟过暮霭沈。
使君行役近,犹不废登临。
-
一春馀几日,况复卧文园。
山色来欹枕,莺声老闭门。
拥衾无早晚,来札半寒温。
渐觉诗签减,惟看药裹存。
-
灯火佛堂虚,经行月上初。
草生游子路,松偃化人居。
春尽莺花老,天长蝶梦疏。
如何逢九鲤,不寄半行书。
-
数歇经村落,到门红日西。
柳阴牛独寝,草舍燕双栖。
野绿云千亩,郊青雨一犁。
空林烟火起,留客晚蒸藜。
-
斋居耽阒寂,犹厌鹿麋群。
茶汲松泉煮,香收桂屑焚。
避人宜昼雨,来客损春云。
不带红尘至,寥寥独见君。
-
南山相对处,篱下有馀芳。
开向三秋晚,餐来五内香。
叶同颜不老,花与发俱黄。
岁岁金风起,披图一荐觞。
-
献书予未遇,弹铗汝何依。
片刺投人拙,诸侯礼士稀。
出门家累断,为客众愁归。
不必羞贫贱,诗名在布衣。
-
流落有如此,壮心终不酬。
文多为客难,剑未报君雠。
失职辞戎幕,移居近比丘。
世情容易变,莫向灞亭游。
-
君家虽附郭,多在武夷居。
有水皆移棹,无山不结庐。
胸全藏洞壑,交半混樵渔。
怀友秋风里,从今或到予。
-
丹房占翠微,静极悟玄机。
玉液喉间咽,金精肘后飞。
礼经随众惯,挥麈见人稀。
岂是无家客,三年不一归。
-
缘溪下复登,山色翠层层。
洞以水流辟,石从云压崩。
落花魂卧草,空树腹吞藤。
渐觉非人境,风光近武陵。
-
丹梯悬削壁,铁索缆萦纡。
鱼贯嵓当面,猿攀石碍趺。
气同看月喘,声各入云呼。
蜿蚺过龙脊,茅房见一区。
-
烟霞久已亲,无语到红尘。
著姓同江夏,逃名比富春。
长贫玄草客,未老白云身。
不脱吴钩赠,君家在剑津。
-
枕上榜歌起,溪中行侣稀。
缆牵烟缕细,帆挂月痕微。
曙逐鸡声尽,涛惊客梦归。
沿洄三五里,犹未见朝晖。
-
平生隐不出,出便为寻真。
世上风波免,途中闻见新。
抛家无内顾,学道有前因。
却笑虚名客,江湖劳此身。
-
临流趺坐久,夕露坠衣繁。
山色晚逾翠,滩声宵更喧。
林深灯避影,云重月亏痕。
不爱闻鸡犬,停舟莫近村。
-
岂是依人拙,此行谁可依。
途穷胜事少,身贱势交稀。
客路儒无术,关门吏有威。
时时戒童仆,莫比昼游归。
-
一别变春秋,相随半是愁。
思乡餐䪺减,感旧泪空流。
金尽羞开箧,途遥厌换舟。
非无山水兴,客久畏淹留。
[明]
? ~ ?
徐熥的诗文全集
共 1660 诗文