-
岁晏强为客,时危怯离家。
孤身冲雨雪,双泪别烟霞。
前路天难尽,故山云易遮。
半生于役苦,赢得鬓将华。
-
苦节甘辞禄,幽栖濑水边。
为忧亲白发,非薄宦青毡。
名列高贤传,山留处士阡。
遗孤垂老日,犹废蓼莪篇。
-
涪水澄如练,还同节妇心。
柏舟吟自苦,湘竹泪何深。
矢志终箕帚,留颜见稿砧。
贞魂应不朽,褒宠有纶音。
-
相逢证九还,一窍指玄关。
道契鸿濛外,神游鹤驭间。
丹砂延绿发,白日驻红颜。
试问龙沙回,予名列几班。
-
相逢当夏首,相别忽秋残。
逆旅淹留久,空囊去住难。
芦飞鸿外白,枫落马头丹。
已乏绨袍赠,霜风今又寒。
-
宝殿莽萧萧,残僧宿敝寮。
壁馀昏后画,树绝挂时瓢。
碑毁龟趺损,梁荒鼠族骄。
听经知识少,驯虎度危桥。
-
习隐栖南亩,躬耕受一廛。
激流崩野岸,凿井割邻泉。
蟾黾游丝困,凫鹥乱苇眠。
考槃吾有志,敢吝买山钱。
-
住伤流落久,去惜别离难。
衣上三年泪,尊前片刻欢。
西风杨柳岸,夜雨蓼花滩。
山水含孤调,从今何处弹。
-
山翠夕阳天,斋居息众缘。
倦啼将暮鸟,哀咽过秋蝉。
榻静喧松雨,窗疏纳竹烟。
微吟多信步,行到蓼花边。
-
迁客朝天去,王程不可留。
谁知飞鞚日,政及赐环秋。
残雪燕山路,微霜济水舟。
从来白司马,未合老江州。
-
白首厌微官,沧江恋钓竿。
隐耽初服贵,老怯旧毡寒。
绿酒枌榆社,清斋苜蓿盘。
好将平子赋,时对刺桐看。
-
经年客白门,书札见寒温。
共作几回梦,各销无限魂。
听莺桃叶渡,嘶马杏花村。
欲识思君泪,请看衣上痕。
-
山静晚凉初,僧寮寂不如。
碍云嫌竹密,受月爱藤疏。
茶熟焚香饮,诗成洗砚书。
惟君知此况,愿数过吾庐。
-
野旷烟光薄,林深暑气微。
乱蝉鸣觉路,一犬护禅扉。
花竹通诸径,旃檀大几围。
云房吟卧久,直到晚凉归。
-
披缁还戴笠,独自坐崚嶒。
有相元虚妄,无言即上乘。
形将同木槁,心已似波澄。
不是旧相识,翻疑何处僧。
-
薜萝深处入,一径自逶迤。
待月嫌林翳,看云怯石危。
岩阴灯影晦,山静磬声迟。
虽有重来约,重来知几时。
-
言别泪潸然,况君非少年。
残莺孤店雨,羸马断桥烟。
剑已分雷焕,刀犹佩吕虔。
故山邻雁宕,莫惜系书传。
-
送父隐九曲,辞归天一涯。
他年同拔宅,此日独还家。
别梦萦芳草,征帆过落花。
无劳虑甘旨,嵓洞足烟霞。
-
忍泪别严亲,长途剑卫身。
烟花归路客,风浪渡江人。
马踏梅天雨,莺残瓜步春。
从今闽海熟,定省莫辞频。
-
飘飘鸾鹤群,去谒武夷君。
溪曲斜流月,峰多乱占云。
石床深草色,玉简翳苔文。
半夜天坛上,一声清磬闻。
[明]
? ~ ?
徐熥的诗文全集
共 1660 诗文