-
花影罥横墙,孤心月共凉。
昔春人怨别,遥夜露吹裳。
楼静移笙语,风潜得蕙香。
逶迟愁不寐,掩箔惜灯光。
-
依然萍托渚,漫说燕营巢。
借圃移风竹,分檐葺露茅。
贱宜旁庑寄,静谢俗邻譊。
绕屋一溪水,清流信不淆。
-
雨渍樱桃润,燕雏来踏枝。
花轻松蝶气,筱短接蛛丝。
静镜宜山媚,深苔有屐知。
薄醺聊倚槛,初日上迟迟。
-
琴想澹含隽,灵天导古游。
四山明益迥,独鹤峻谁俦?
謦欬通神鬼,纷更谢马牛。
乾坤无尽碧,横我寸眉秋。
-
江水入深绿,山鬟生晚妍。
暗蘋能惹鸭,残絮尚撩烟。
小梦春心觉,遥帆落照悬。
桃根三月约,愁盼又今年。
-
天阔云为海,风颠树作潮。
人归难系梦,夜静独吹箫。
去雁家谁问,离心发共彫。
一眉帘末岫,瘦影月迢迢。
-
疏藤如鹤羽,戢影过墙低。
浅沼红犹泛,斜檐绿未齐。
循天邀静盼,养息遂穷栖。
弦得屏间瑟,回灯看嫩荑。
-
半生哀乐事,管领久凭君。
丑面终难讳,俚腔亦可欣。
神弦湘上瑟,佳气海东云。
再拜供甘醴,灵应我祝闻。
-
上修关佛悟,饱食有天恩。
世事大河阔,狂歌短铗存。
孤怀穷易转,元象了难浑。
劣马无骝种,谁为轶地奔?
-
晓晴约翠光,阶草腻襟香。
飐幔虫声弱,搀烟日气凉。
湿尘欺研褥,初荔媵茶铛。
默坐防驰思,渟然止吉祥。
-
动缘劳思苦,静觉众繁生。
侧耳邀疏漏,摊书泥寂檠。
迟徊逢月上,萧索转愁平。
露气周檐白,一乌相向鸣。
-
依人犹困食,垂老尚穷经。
莫使珠藏橐,相期刃发硎。
风湖孤鸟下,云海乱山冥。
愿载新槽酒,从君辨豹鼮。
-
閒意得孤住,静看露草光。
一萤停竹萚,迟月避萝墙。
气爽烟难近,天空梦易凉。
樨阴吾袖薄,暗挹有微香。
-
蛩怨先秋急,花寒逐夜深。
残篝犹恋织,涩指不输琴。
鬓就穿帏月,风梳绕屋林。
好将萧散意,和梦落湘岑。
-
蝉稀邻语出,月堕汉光开。
帆入横江去,风催远雁来。
相将娱寂意,未肯放深杯。
醉啸聊抒愤,鱼龙漫见猜。
-
砺角抗南潮,奔云未敢撩。
荒邱随地尽,迥势倚天骄。
佛逝心同瘦,苔腥日易彫。
函关东气紫,回首梦迢迢。
-
海气折重门,行空万叶奔。
断厓通鬼道,残垒废军屯。
乱后山都改,年来事莫论。
煌煌天策府,舆籍至今存。
-
薄林霜槭槭,一岫恋灯光。
独栅孤衾屋,白云东海乡。
寸心争夜短,驰梦与鸿翔。
卜隐堪邻狖,抱衣吾亦将。
-
山色资苔色,经冬缛似春。
分云明鸟道,拾叶见樵人。
冷壑宜琴坐,馀岚作画皴。
颇惭腰力弱,借杖问西邻。
-
残醺能窘客,落叶易思乡。
乱鸟无安夜,寒衾抵大荒。
暗风山气涩,低月海阴苍。
珍重素衣在,明须问野航。
[清]
1805 年 ~ 1864 年
姚燮的诗文全集
共 3925 诗文