-
佳晨何处泛花游,丞相筵开水上头。
双影旆摇山雨霁,一声歌动寺云秋。
林光静带高城晚,湖色寒分半槛流。
共贺万家逢此节,可怜风物似荆州。
-
楼上华筵日日开,眼前人事祗堪哀。
征车自入红尘去,远水长穿绿树来。
云雨暗更歌舞伴,山川不尽别离杯。
无由并写春风恨,欲下郧城首重回。
-
故园溪上雪中别,野馆门前云外逢。
白发渐多何事苦,清阴长在好相容。
迎风几拂朝天骑,带月犹含度岭钟。
更忆葛洪丹井畔,数株临水欲成龙。
-
良人征绝域,一去不言还。
百战攻胡虏,三冬阻玉关。
萧萧边马思,猎猎戍旗闲。
独把千重恨,连年未解颜。
-
万里飞书至,闻君已渡辽。
祗谙新别苦,忘却旧时娇。
烽戍年将老,红颜日向彫。
胡沙兼汉苑,相望几迢迢。
-
春至今朝燕,花时伴独啼。
飞斜珠箔隔,语近画梁低。
帷卷闲窥户,床空暗落泥。
谁能长对此,双去复双栖。
-
暗中蛛网织,历乱绮窗前。
万里终无信,一条徒自悬。
分从珠露滴,愁见隙风牵。
妾意何聊赖,看看剧断弦。
-
去去边城骑,愁眠掩夜闺。
披衣窥落月,拭泪待鸣鸡。
不愤连年别,那堪长夜啼。
功成应自恨,早晚发辽西。
-
万里无人见,众情难与论。
思君常入梦,同鹊屡惊魂。
孤寝红罗帐,双啼玉箸痕。
妾心甘自保,岂复暂忘恩。
-
鸾镜无由照,蛾眉岂忍看。
不知愁发换,空见隐龙蟠。
那惬红颜改,偏伤白日残。
今朝窥玉匣,双泪落阑干。
-
良人犹远戍,耿耿夜闺空。
绣户流宵月,罗帷坐晓风。
魂飞沙帐北,肠断玉关中。
尚自无消息,锦衾那得同。
-
年来独向此游频,谢氏青山与寺邻。
朱槛夜飞溪路雪,碧林晴隔马蹄尘。
波穿十里桥连寺,絮压千家柳送春。
-
广陵城中饶花光,广陵城外花为墙。
高楼重重宿云雨,野水滟滟飞鸳鸯。
-
白云溪北丛岩东,树石夜与潺湲通。
行人一宿翠微月,二十五弦声满风。
-
平生半为山淹留,马上欲去还回头。
两京尘路一双鬓,不见玉泉千万秋。
-
尊前谁伴谢公游,莲岳晴来翠满楼。
坐见一方金变化,独吟红药对残秋。
-
平生望断云层层,紫府杳是他人登。
却应归访溪边寺,说向当时同社僧。
-
青云席中罗袜尘,白首江上吟诗人。
登龙不及三千士,虚度膺门二十春。
-
斗鸡台边花照尘,炀帝陵下水含春。
青云回翅北归雁,白首哭途何处人。
-
洞庭先生归路长,海云望极春茫茫。
别来几度向蓬岛,自傍瑶台折灵草。
[唐]
806 年 ~ 853 年
赵嘏的诗文全集
共 392 诗文