[唐]
806 年 ~ 853 年
赵嘏的诗文全集
共 392 诗文
-
凫鹥声暖野塘春,鞍马嘶风驿路尘。
一宿青山又前去,古来难得是闲人。
-
楼畔花枝拂槛红,露天香动满帘风。
谁知野寺遗钿处,尽在相如春思中。
-
尊前路映暮尘红,池上琴横醉席风。
今日别君如别鹤,声容长在楚弦中。
-
心熟家山梦不迷,孤峰寒绕一条溪。
秋窗觉后情无限,月堕馆娃宫树西。
-
高僧夜滴芙蓉漏,远客窗含杨柳风。
何处相逢话心地,月明身在磬声中。
-
眼前轩冕是鸿毛,天上人间漫自劳。
脱却朝衣独归去,青云不及白云高。
-
读彻残书弄水回,暮天何处笛声哀?
花前独立无人会,依旧去年双燕来。
-
溪花入夏渐稀疏,雨气如秋麦熟初。
终日苦吟人不会,海边兄弟久无书。
-
寂寞堂前日又曛,阳台去作不归云。
从来闻说沙吒利,今日青娥属使君。
-
溪翁强访紫微郎,晓鼓声中满鬓霜。
知在禁闱人不见,好风飘下九天香。
-
湘娥不葬九疑云,楚水连天坐忆君。
惟有啼乌旧名在,忍教呜咽夜长闻。
-
抱琴花夜不胜春,独奏相思泪满巾。
第五指中心最恨,数声呜咽为何人。
-
馆娃宫伴千年寺,水阔云多客到稀。
闻说春来更惆怅,百花深处一僧归。
-
水边秋草暮萋萋,欲驻残阳恨马蹄。
曾是管弦同醉伴,一声歌尽各东西。
-
暖莺春日舌难穷,枕上愁生晓听中。
应袅绿窗残梦断,杏园零落满枝风。
-
正怜佳月夜深坐,池上暖回燕雁声。
犹有渔舟系江岸,故人归尽独何情。
-
禁钟声尽见栖禽,关塞迢迢故国心。
无限春愁莫相问,落花流水洞房深。
-
噪蝉声乱日初曛,弦管楼中永不闻。
独奈愁人数茎发,故园秋隔五湖云。
-
千株松下双峰寺,一盏灯前万里身。
自为心猿不调伏,祖师元是世间人。
-
养由弓箭已无功,牢落生涯事事同。
相劝一杯寒食酒,几多辛苦到春风。