[唐]
806 年 ~ 853 年
赵嘏的诗文全集
共 392 诗文
-
云物如故乡,山川知异路。
年来未归客,马上春色暮。
一尊花下酒,残日水西树。
不待管弦终,摇鞭背花去。
-
野艇几西东,清泠映碧空。
褰衣来水上,捧玉出泥中。
叶乱田田绿,莲馀片片红。
激波才入选,就日已生风。
御洁玲珑膳,人怀拔擢功。
-
积水生高浪,长风自北时。
万艘俱拥棹,上客独吟诗。
路以重湖阻,心将小谢期。
渚云愁正断,江雁重惊悲。
笑忆游星子,歌寻罢贵池。
-
莫惊客路已经年,尚有青春一半妍。
试上方垣望春野,万条杨柳拂青天。
-
水边残雪照亭台,台上风襟向雪开。
还似当时姓丁鹤,羽毛成后一归来。
-
掘沟引水浇蔬圃,插竹为篱护药苗。
杨柳如丝风易乱,梅花似雪日难消。
-
家在青山近玉京,白云红树满归程。
相逢一宿最高寺,半夜翠微泉落声。
-
翠湿衣襟山满楼,竹间溪水绕床流。
行人莫羡邮亭吏,生向此中今白头。
-
晓望疏林露满巾,碧山秋寺属闲人。
溪头尽日看红叶,却笑高僧衣有尘。
-
贾生名迹忽无伦,十月长安看尽春。
顾我先鸣还自笑,空沾一第是何人。
-
云别青山马踏尘,负才难觅作闲人。
莫言馆驿无公事,诗酒能消一半春。
-
处处云随晚望开,洞庭秋水管弦来。
谢公待醉消离恨,莫惜临川酒一杯。
-
桃李春多翠影重,竹楼当月夜无风。
荀家兄弟来还去,独倚栏干花露中。
-
竹西池上有花开,日日幽吟看又回。
心忆郡中萧记室,何时暂别醉乡来。
-
整襟收泪别朱门,自料难酬顾念恩。
招得片魂骑匹马,西风斜日入秋原。
-
双溪楼影向云横,歌舞高台晚更清。
独自下楼骑瘦马,摇鞭重入乱蝉声。
-
一树繁阴先著名,异花奇叶俨天成。
马嵬此去无多地,祗合杨妃墓上生。
-
二年恩意是春辉,清净胸襟似者希。
泣尽楚人多少泪,满船唯载酒西归。
-
穿杨力尽独无功,华发相期一夜中。
别到江头旧吟处,为将双泪问春风。
-
微烟已辨秦中树,远梦更依江上台。
看落晚花还怅望,鲤鱼时节入关来。