-
山中屡空,泊如也。偶读渊明「饥驱」句,犹觉其未介;遂作反乞食诗,仍用陶韵 其一
悲风变陵谷,余行将安之?
浩然怀黄绮,烨烨紫芝辞。
清声在金石,孤情独往来;
彭泽何人斯,东篱恋酒杯?
微禄已不耽,沾沾「乞食诗」。
-
山中屡空,泊如也。偶读渊明「饥驱」句,犹觉其未介;遂作反乞食诗,仍用陶韵 其二
西山有饿夫,褰裳欲从之!
或言举世腴,君癯宁有辞?
流水淡须眉,天真所繇来。
况也朝市改,志士寡深杯。
疗饥托薇藿,宁识招隐诗!
-
山中屡空,泊如也。偶读渊明「饥驱」句,犹觉其未介;遂作反乞食诗,仍用陶韵 其三
三旬九遇食,我闻古有之。
不贪以为宝,无受故无辞。
奈何饕餮者,朵颐鼎鼎来。
乞哀在暮夜,余羹仅一杯。
斟酌既饱满,犹吟和陶诗。
-
孤鸟、孤鸟声愊忆,风雨中宵我心恻;
似闻鸟言生不辰,空山寥落无颜色。
在昔雄飞向九霄,金眸玉爪行胸臆;
巢云曾傍万年枝,击水宁需六月息!
风云蹉跌几星霜,宛转枋榆困枳棘;
-
萧萧岩畔竹,亭亭涧底松。
植根非不高,孤峭虑难容。
骨肉缘枝叶,分飞类转蓬。
非关恩义薄,根株良不同。
越鸟栖南技,代马立朔风;
-
晦明本如毂,日日相推移。
寒暄亦如环,岁岁迭乘除。
白云自西来,告我商秋期;
林皋色惨淡,蛩声哀似思。
昔也苦炎威,今含摇落悲;
-
百虫恒吟秋,百鸟恒吟夏;
人生百岁间,炎凉倏代谢。
常忧时命乖,荣名不相借;
时命亦何尝,经纶贵权藉。
所志岂显荣,担负容可卸;
-
苏卿仗汉节,十九岁华迁;
管宁客辽东,亦阅十九年。
还朝千古事,归国一身全。
予独生不辰,家国两荒烟;
飘零近廿载,仰止愧前贤!
-
莫道轻生易,应怜速死难!
联床皆候卒,倾座只奚官。
鱼睨严宵柝,拘挛异燕衎。
欧刀安得借,虎穴正漫漫!
-
吁嗟乎!
沧海扬尘兮日月盲,神州陆沈兮陵谷崩!
藐孤军之屹立兮,呼癸呼庚;
予悯此孑遗兮,遂息机而寝兵。
方壶圆峤兮,聊税驾以埋名;
-
我年适五九,复逢九月七;
大厦已不支,成仁万事毕。
[明]
1620 年 ~ 1664 年
张煌言的诗文全集
共 511 诗文