-
朔气行将尽,今来复一阳。
书云存珥笔,挽日仗冠裳。
社稷千帆影,乾坤一剑芒。
微臣无限恨,稽首俨天王!
-
岁华方剥极,何意泰重来!
国脉真如线,天心亦似灰。
山呼愁节脱,海宴待槎回!
赖有黄钟动,梅花雪自开。
-
海若波俱恶,春阴意倍寒。
征帆浑出没,窥镜尽阑珊。
镫谜凭谁赌,棋声让客弹。
劳生兼浪迹,节物肯为欢!
-
最是蹉跎恨,都从此夕来。
几年春烂熳,共月影徘徊。
每拟银钩满,当看玉历开。
逢时还寂寂,辜负夜光杯。
-
沧江岁月深,老去惜春心。
花到辛夷候,人归杜宇音。
閒眠迟独醒,繁恨寄孤吟。
天骨原萧散,能消许事侵!
-
利钝宁能料,孤军又北回。
同仇计左矣,遗老思深哉!
破斧烝徒义,持筹参佐才。
古来忠孝事,天地每相哀!
-
大隐从兹始,悠然见古心。
地非关胜览,天不碍幽寻。
石发溪头长,云衣谷口深。
此中有佳趣,好作「采薇吟」。
-
倚杖绿天中,清音自不穷:莺枝传古调,蝉叶散玄风;
谷响丁丁发,溪声曲曲通。
由来尘梦断,遮莫是心空。
-
升木何须教,奔林岂为惊!
胡然婴一疾,不复听三声?
肠断巫山暗,魂归楚水明。
争如孙供奉,能报主人情!
-
幽栖得名理,双屐转从容。
渴涧扪龙乳,荒蹊采鹿茸。
振衣空翠袭,拥树蔚蓝封。
不识鸿濛外,苍岚更几重?
-
选胜非吾意,长林一送穷。
天供青玉案,人坐碧纱笼。
道貌癯人似,机心海鹤空。
独嫌遗世晚,所以逊庞公。
-
孤竹羞周粟,余怀胡不然。
暂将吞炭恨,并作茹荼怜!
一匕分毡雪,三杯酌乳泉。
终当从辟谷,岂羡赤松仙!
-
霹雳车中咒孽龙,炎灵直欲捲靊霳;
马鬃一滴浓云黑,失却榴花一树红。
-
清酒今朝买百壶,拟邀佳客醉屠苏;
玉山倒处人争看,可有连城一璧无?
-
玉涡檀晕自生妍,绿帻青鞲正少年;
恰是双星银汉渡,风流却占一旬前。
-
兰汤浴罢不胜衣,一曲菱歌百两归;
自是合欢怜子夜,玉山对倚照罗帏。
-
战罢秋风笑物华,野人偏自献黄花;
已看铁骨经霜老,莫遣金心带雨斜!
-
柴桑杯酒寄东篱,种菊书成在义熙;
今日风光如昨否?殷勤且自把花枝。
-
尝言爱菊耐霜威,晚节都甘与世违;
只恐秋来容鬓改,几人插得满头归!
-
天寒万木尽悲秋,谁殿群芳斗未休?
寄与黄花应努力,须知摇落有黄州。
[明]
1620 年 ~ 1664 年
张煌言的诗文全集
共 511 诗文