-
猎火横江铁骑催,六朝锁钥一时开;
玉颜空作琵琶怨,谁教明妃出塞来!
-
秦鹿横飞六国残,狐鸣篝火亦登坛;
留侯若也归强楚,更有何人解「报韩」?
-
清秋萧瑟井梧寒,在莒齐襄泪未乾;
七十二城犹在望,却无举火是田单。
-
赤风荡海宇,弱水群飞扬。
日月长丽天,中有蓬莱乡。
桓桓国虎臣,据图画封疆。
火生本必焚,害金自相戕。
屏藩既已撤,干戈及寝皇;
-
猛兽在深山,藜藿亦寿考。
况也济乱流,干城国之宝!
一朝捐宾客,三军哭孤岛;
李代桃亦僵,蒯易丝逾扰。
吁嗟周遗民,去作流离鸟;
-
项王怒、汉王畏,鸿门宴罢鸿沟溃;
汉人喜、楚人恚,玉玦谋空玉斗碎。
重瞳、隆准两英雄,天意有兴必有废;
成岂哙也一彘肩,败或亚父疽在背。
不杀沛公岂云误,此事却有霸王度。
-
国破已饮泣,家破复间关;
自君之出矣,妾嫠君亦鳏。
儿女虽有情,不在别离间;
上堂洁脯脡,下堂代斑襕。
知君驱汗马,岂敢怨红颜!
-
问马蹄,春风陌上走铜鞮;
误被秦皇驱入海,玉勒金鞍不敢嘶。
龙媒自是波间种,何用天闲锦障泥!
-
笑马蹄,骨亦千金志千里;
追风逐电何处来,却与鲸鲵斗江水。
安得飞腾去渥洼,依然负图献天子!
-
盛年不惜别,客久始怀惭。
我非蓬蒿人,江湖遂屡淹;
况复避豺虎,谁能解征衫!
孤雁自西来,仿佛堕书函;
书中寄珍重,书外泪重缄。
-
江涛日夜堆云屋,有酒难向江濑漉。
忽闻笛韵横江来,金山数峰爱青簇。
笛声不似水声幽,声惨潮生响飞瀑;
月痕淡洗天为空,一曲潇湘醒倦目。
亦有羁人青雀舫,稳载客愁二千斛;
-
登彼三神山,慨焉思遐举。
芦荻风萧萧,白石不可煮。
绝粒固所宜,踌躇伤徒侣。
骧首视乌鸢,青天嚇腐鼠。
不念山中人,瓶罄亦罍耻,岂乏稻粱谋,卑栖因铩羽。
-
南海长鲸何横绝,吞吐波涛喷日月;
鼓鬣俄成赤羽旗,披鳞都变黄金穴。
初依海市现楼台,旋上天关守宫阙。
天狼忽从西北来,旌为蚩尤鞭为孛。
长鲸稽首称波臣,玉皇香案皆膻羯;
-
辛丑秋,虏迁闽浙沿海居民;壬寅春,余舣棹海滨,春燕来巢于舟,有感而作
去年新燕至,新巢在大厦;
今年旧燕来,旧垒多败瓦。
燕语问主人,呢喃语盈把。
画梁不可望,画舰聊相傍;
肃羽恨依栖,衔泥叹飘飏。
-
伊昔东陵侯,浮沈在青门。
种瓜皆五色,不肯负亡秦。
故侯何足道,羞与世间群;
及为文终客,教以报功勋。
似得黄老术,知亡亦知存。
-
结茅在山椒,面面皆丛薄;
独坐微凉生,高情欲采绿。
-
平楚殊苍莽,众峰亦窈窕;
清辉来扑人,引我发长啸。
-
空青不可极,俯视但云光;
众妙含其中,疑为天地房。
-
朝光来窥床,树影缀罗帐;
推枕一摩挲,天然淡墨障。
-
昔我曾上嘉禾岛,岛上衣冠多四皓;
方瞳绿发映朱颜,紫芝一曲何缥缈!
年来沧海欲生尘,烽烟乱矗商山道;
杖履流落似晨星,天长地阔令人老。
南望铜陵又一山,风帆千尺鲸波间;
[明]
1620 年 ~ 1664 年
张煌言的诗文全集
共 511 诗文