-
山中仍逐鹿,却喜小雄雌。
蜑户供新错,蜃楼献秘嬉。
凿坏聊偃蹇,拜石故支离。
试问门前雀,何如翟尉时?
-
阊阖不可极,投荒「小有天」。
行藏疑橘叟,变化愧梅仙。
野火渔镫外,樵风雁字前。
到来生百感,太息理诗篇。
-
浮槎非我好,恋恋为衣冠。
豫让桥应近,田横岛正宽。
芦中长磬折,圯上独盘桓。
虽未成嘉遁,人呼管幼安。
-
十洲曾卜筑,师过化为薪;
荆棘任公宅,蓬蒿夸父津。
老麖避客去,旧犬逐人亲。
不忍乖初服,茅檐又日新。
-
鸠工严部勒,治屋亦犹兵;
据水轩辕法,依山壁垒横。
短垣缭却月,中溜贯长庚。
只此扶桑国,居然细柳营。
-
书来惜分手,正忆皖城秋。
入海仍精卫,还山尚蒯缑;
参差非恨事,仓卒少良谋。
异日传「心史」,孤忠冀见收!
-
寒山一息影,岐路总忘机。
敢望充藜藿,其如断蕨薇!
徘徊贪有发,惆怅赋无衣。
此地兼烽火,孤踪何所依!
-
挥泪东南信,初闻群盗狂;
扁舟哀望帝,匹马类康王。
流彘终何限,依斟倘不妨!
只今谋税驾,天地已沧桑。
-
不尽萧萧意,还从子夜生;
草枯沙碛气,木落洞庭声。
攲枕闻疏密,敲篷辨浊清。
浑疑刁斗静,铁骑暗纵横。
-
一水真衣带,金行报几签。
回飙何震荡,飞沫更廉纤。
啮岸潮声壮,胶舟风势严。
丛祠堪蔽雨,分旅向山尖。
-
四时冬不用,况乃问舟程。
自与泅人伍,还令飓母轻。
枯槎粘水骨,虚枕挂鱼睛。
珍重阳侯意,毋劳费送迎!
-
商声八月愁,万木尽凋秋;
空谷音初到,同袍赋足酬。
珠崖仍复汉,玉垒亦宗周。
从此投天隙,群雄好兆谋。
-
五载真如梦,秦川恨旧游。
地分山闽越,天阔水沈浮。
鸿鹄难羁绁,蛟龙空负舟!
包胥洵国士,复郢便辞侯。
-
瓢泊终何济,萧然一抚襟。
呼童删白发,结客鍊黄金。
击水垂天翅,依风缩地心。
得閒聊把卷,非敢学书淫!
-
箕子明夷后,还从徼外居;
端然殊宋恪,终莫挽殷墟!
青海浮天阔,黄山裂地虚。
岂应千载下,摹拟到扶余!
-
闻说扶桑国,依稀弱水东;
人皆传燕语,地亦辟蚕丛。
荜路曾无异,桃源恐不同。
鲸波万里外,倘是大王风!
-
田横尝避汉,徐福亦逃秦;
试问三千女,何如五百人!
槎归应有恨,剑在岂无嗔!
惭愧荆蛮长,空文采药身。
-
古曾称白狄,今乃纪红夷;
蛮触谁相斗,雌雄未可知!
鸠居粗得计,蜃市转生疑。
独惜炎洲路,春来断子规。
-
中原方逐鹿,何暇问虹梁!
欲揽南溟胜,聊随北雁翔。
鲎帆天外落,虾岛水中央。
应笑青河客,输君是望洋!
-
羽书经岁杳,犹说衮衣东。
此莫非王土,胡为用远攻?
围师原将略,墨守亦夷风。
别有刍荛见,回戈定犬戎!
[明]
1620 年 ~ 1664 年
张煌言的诗文全集
共 511 诗文