-
客自浯州至,萧然野鹤姿;
青云犹冉冉,白雪故离离。
混俗原无我,廉顽更有谁?
蒲轮指日下,莫漫采江蓠!
-
不尽沧浪兴,孤洲眺晚晖。
海翁称地主,野父说天妃。
舴艋风前出,镰锄雨后归。
侏禽虽未解,一笑亦忘机。
-
炎熇如酷吏,入夜气犹蒸。
晞发凉初透,撚须兴欲乘。
风斜穿密牖,月午漏疏藤。
四壁虫声咽,谁堪一语冰!
-
天星岁岁在余皇,一去延津剑渺茫;
最误文皮包甲冑,漫夸卉服奉冠裳!
望乡台上分羹冷,建业城边遗镞黄。
闽峤祗今皆蔓草,不知三矢有谁囊!
-
避莽争夸汉两龚,逋臣浩气正如虹。
何期士雅鞭先著,转觉宾王檄未工。
华表应归千载鹤,夜台谁避五花骢!
独怜江左风流尽,禾黍依然满故宫!
-
极目沧波明镜函,火珠独见烛龙衔。
鲛人夜贡珊瑚树,云母春开锦绣帆。
金谷未须夸富贵,瑶池应不隔仙凡。
自来三五传柑胜,莫惜霞觞付酒监!
-
揶揄一旅尚图存,吞炭、吞毡可共论!
敢望臣靡兴夏祀,祗凭帝盐答商孙。
衣冠犹带云霞色,旌旆长悬日月痕。
赢得孤军同硕果,也留正气在乾坤。
-
一剑横磨近十霜,端然搔首看天狼。
勋名几误乘槎客,意气全轻执戟郎。
圯上书传失绛灌,隆中策定起高光。
山河纵破人犹在,试把兴亡细较量。
-
秋山青,秋水明。
午梦惊秋醒未醒,乾坤一草亭。
故国盟,故园情。
夜阑斜月透疏棂,孤鸿三两声。
-
梦里相逢西子湖,谁知梦醒却模糊。
高坟武穆连忠肃,添得新祠一座无。
-
国破家亡欲何之?
西子湖头有我师。
日月双悬于氏墓,乾坤半壁岳家祠。
惭将赤手分三席,敢为丹心借一枝。
他日素车东浙路,怒涛岂必属鸱夷。
-
屈指兴亡,恨南北黄图消歇。
便几个孤忠大义,冰清玉烈。
赵信城边羌笛雨,李陵台上胡笳月。
惨模糊吹出玉关情,声凄切。
汉宫露,梁园雪。
-
去年新燕至,新巢在大厦;今年旧燕来,旧垒多败瓦。
问主人,呢喃泪盈把。
画梁不可望,画舫聊相傍。
肃羽恨依栖,衔呢叹飘飏。
自言“昨辞秋社归,北来春社添恶况。
-
墙角红梅,九月发花一朵,偶成四绝;时羁狱舍,用「盐」字 其一
秋严霜气薄于盐,谁道官梅早放尖;
一点寿阳丹的笑,不须□额卧春檐。
-
墙角红梅,九月发花一朵,偶成四绝;时羁狱舍,用「盐」字 其二
奇葩香韵自廉纤,不压冰霜瘦转添;
只恐枝头滋味贵,他年调得许多盐。
-
墙角红梅,九月发花一朵,偶成四绝;时羁狱舍,用「盐」字 其三
何用高吟昔昔盐,也应索笑到巡檐;
独惊梅菊争先吐,东阁东篱韵两拈。
-
墙角红梅,九月发花一朵,偶成四绝;时羁狱舍,用「盐」字 其四
寒枝堆尽水精盐,欲捲孤山雪一帘;
何事西风能点缀,先吹霞片到花尖!
-
天地劳何甚,空山足息机;
玄黄悲鼎沸,苍莽看帆飞。
误世芙蓉剑,撩人薜荔衣;
迷途知未远,还复卧凫矶?
-
岛事几沧桑,何劳更辨亡!
人能扶日毂,我且挟云囊。
傲骨甘鸥鹭,雄心怯虎狼。
诛茅还辟土,海外有封疆。
-
古贤多大隐,岂必尽攀龙!
所惜辜三辅,其如碍两雄。
计疏凭铸错,道废漫书空!
仰止羊裘客,千秋一冥鸿。
[明]
1620 年 ~ 1664 年
张煌言的诗文全集
共 511 诗文