-
朝游访名山,山远在空翠。
氛氲亘百里,日入行始至。
杖策寻故人,解鞭暂停骑。
石门殊豁险,篁径转森邃。
法侣欣相逢,清谈晓不寐。
-
异县非吾土,连山尽绿篁。
平田出郭少,盘坂入云长。
万壑归于汉,千峰划彼苍。
猿声乱楚峡,人语带巴乡。
石上攒椒树,藤间缀蜜房。
-
久废南山田,叨陪东阁贤。
欲随平子去,犹未献甘泉。
枕籍琴书满,褰帷远岫连。
我来如昨日,庭树忽鸣蝉。
促织惊寒女,秋风感长年。
-
八解禅林秀,三明给苑才。
地偏香界远,心净水亭开。
傍险山查立,寻幽石径回。
瑞花长自下,灵药岂须栽。
碧网交红树,清泉尽绿苔。
-
习公有遗坐,高在白云陲。
樵子不见识,山僧赏自知。
以余为好事,携手一来窥。
竹露闲夜滴,松风清昼吹。
从来抱微尚,况复感前规。
-
郡守虚陈榻,林间召楚材。
山川祈雨毕,云物喜晴开。
抗礼尊缝掖,临流揖渡杯。
徒攀朱仲李,谁荐和羹梅。
翰墨缘情制,高深以意裁。
-
晚憩支公室,故人逢右军。
轩窗避炎暑,翰墨动新文。
竹蔽檐前日,雨随阶下云。
周游清荫遍,吟卧夕阳曛。
江静棹歌歇,溪深樵语闻。
-
百里行春返,清流逸兴多。
鹢舟随雁泊,江火共星罗。
已救田家旱,仍医俗化讹。
文章推后辈,风雅激颓波。
高岸迷陵谷,新声满棹歌。
-
阁道乘空出,披轩远目开。
逶迤见江势,客至屡缘回。
兹郡何填委,遥山复几哉。
苍苍皆草木,处处尽楼台。
骤雨一阳散,行舟四海来。
-
宇宙谁开辟,江山此郁盘。
登临今古用,风俗岁时观。
地理荆州分,天涯楚塞宽。
百城今刺史,华省旧郎官。
共美重阳节,俱怀落帽欢。
-
林卧愁春尽,开轩览物华。
忽逢青鸟使,邀入赤松家。
丹灶初开火,仙桃正落花。
童颜若可驻,何惜醉流霞。
-
闻君驰綵骑,躞蹀指南荆。
为结潘杨好,言过鄢郢城。
摽梅诗有赠,羔雁礼将行。
今夜神仙女,应来感梦情。
-
去国似如昨,倏然经杪秋。
岘山不可见,风景令人愁。
谁采篱下菊,应闲池上楼。
宜城多美酒,归与葛彊游。
-
养疾衡檐下,由来浩气真。
五行将禁火,十步任寻春。
致敬惟桑梓,邀欢即主人。
回看后彫色,青翠有松筠。
-
犯霜驱晓驾,数里见唐城。
旅馆归心逼,荒村客思盈。
访人留后信,策蹇赴前程。
欲识离魂断,长空听雁声。
-
行乏憩予驾,依然见汝坟。
洛川方罢雪,嵩嶂有残云。
曳曳半空里,明明五色分。
聊题一时兴,因寄卢徵君。
-
沿溯非便习,风波厌苦辛。
忽闻迁谷鸟,来报五陵春。
岭北回征棹,巴东问故人。
桃源何处是,游子正迷津。
[唐]
689 年 ~ 740 年
孟浩然的诗文全集
共 417 诗文