-
沿泝非便习,风波厌苦辛。
忽闻迁谷?,来报五陵春。
岭北回征帆,巴东问故人。
桃源何处是,遊子正迷津。
-
田家春事起,丁壮就东陂。
殷殷雷声作,森森雨足垂。
海虹晴始见,河柳润初移。
予意在耕凿,因君问土宜。
-
养疾衡簷下,由来浩气真。
五行将禁火,十步任寻春。
致敬惟桑梓,邀欢即主人。
回看后彫色,青翠有松筠。
-
朝来登陟处,不似豔阳时。
异县殊风物,羁怀多所思。
剪花惊岁早,看柳讶春迟。
未有南飞雁,裁书欲寄谁。
-
十五䌽衣年,承欢慈母前。
孝廉因岁贡,怀橘向秦川。
四座推文举,中郎许仲宣。
泛舟江上别,谁不仰神仙。
-
才有幕中士,宁无塞上勳。
汉兵将灭虏,王粲始从军。
旌斾边庭去,山川地脉分。
平生一匕首,感激赠夫君。
-
闻君驰䌽骑,躞蹀指南荆。
为结潘杨好,言过鄢郢城。
摽梅诗有赠,羔雁礼将行。
今夜神仙女,应来感梦情。
-
兄弟遊吴国,庭闱恋楚关。
已多新岁感,更饯白眉还。
归泛西江水,离筵北固山。
乡园欲有赠,梅柳著先攀。
-
旧国馀归楚,新年子北征。
挂帆愁海路,分手恋朋情。
日夕故园意,汀洲春草生。
-
惜尔怀其宝,迷邦倦客遊。
江山历全楚,河洛越成周。
道路疲千里,乡园老一丘。
知君命不偶,同病亦同忧。
-
西上遊江西,临流恨解携。
千山叠成嶂,万水泻为溪。
石浅流难泝,藤长险易跻。
谁怜问津者,岁晏此中迷。
-
献策金门去,承欢䌽服违。
以吾一日长,念尔聚星稀。
昏定须温席,寒多未授衣。
桂枝如已擢,早逐雁南飞。
-
世业传珪组,江城佐股肱。
高斋征学问,虚薄滥先登。
讲论陪诸子,文章得旧朋。
士元多赏激,衰病恨无能。
-
吾友太乙子,餐霞臥赤城。
欲寻华顶去,不惮恶谿名。
歇马凭云宿,扬帆截海行。
高高翠微里,遥见石梁横。
-
武陵川路狭,前櫂入花林。
莫测幽源里,仙家信几深。
水回青嶂合,云度绿溪阴。
坐听闲猿啸,弥清尘外心。
-
共喜年华好,来遊水石间。
烟容开远树,春色满幽山。
壶酒朋情洽,琴歌野兴闲。
莫愁归路暝,招月伴人还。
-
万山青嶂曲,千骑使君遊。
神女鸣环佩,仙郎接献酬。
遍观云梦野,自爱江城楼。
何必东南守,空传沈隐侯。
-
欣逢柏台友,共谒聪公禅。
石室无人到,绳牀见虎眠。
阴崖常抱雪,枯涧为生泉。
出处虽云异,同欢在法筵。
-
带雪梅初煖,含烟柳尚青。
来窥童子偈,得听法王经。
会理知无我,观空厌有形。
迷心应觉悟,客思未遑宁。
-
白鹤青巖半,幽人有隐居。
阶庭空水石,林壑罢樵渔。
岁月青松老,风霜苦竹疎。
覩兹怀旧业,回策返吾庐。
[唐]
689 年 ~ 740 年
孟浩然的诗文全集
共 417 诗文