-
异县天隅僻,孤帆海畔过。
往来乡信断,留滞客情多。
腊月闻雷震,东风感岁和。
蛰虫惊户穴,巢鹊眄庭柯。
徒对芳尊酒,其如伏枕何。
-
一题作岘山送朱大岘山南郭外,送别每登临。
沙岸江村近,松门山寺深。
一言余有赠,三峡尔将寻。
祖席宜城酒,征途云梦林。
蹉跎游子意,眷恋故人心。
-
楚关望秦国,相去千里余。
州县勤王事,山河转使车。
祖筵江上列,离恨别前书。
愿及芳年赏,娇莺二月初。
-
漾舟寻水便,因访故人居。
落日清川里,谁言独羡鱼。
石潭窥洞彻,沙岸历纡徐。
竹屿见垂钓,茅斋闻读书。
款言忘景夕,清兴属凉初。
-
关戍惟东井,城池起北辰。
咸歌太平日,共乐建寅春。
雪尽青山树,冰开黑水滨。
草迎金埒马,花伴玉楼人。
鸿渐看无数,莺歌听欲频。
-
南陌春将晚,北窗犹臥病。
林园久不遊,草木一何盛。
狭迳花障迷,闲庭竹扫淨。
翠羽戏兰苕,赪鳞动荷柄。
念我平生好,江乡远从政。
-
尝读高士传,最嘉陶征君。
日耽田园趣,自谓羲皇人。
予复何为者,栖栖徒问津。
中年废丘壑,上国旅风尘。
忠欲事明主,孝思侍老亲。
-
秋空明月悬,光彩露霑湿。
惊鹊栖未定,飞萤捲帘入。
庭槐寒影疎,邻杵夜声急。
佳期旷何许,望望空伫立。
-
归来臥青山,常梦遊清都。
漆园有傲吏,惠好在招呼。
书幌神仙箓,画屏山海图。
酌霞复对此,宛似入蓬壶。
-
窈窕夕阳佳,䒠茸春色好。
欲觅淹留处,无过狭斜道。
绮席卷龙须,香杯浮码碯。
北林积修树,南池生别岛。
手拨金翠花,心迷玉红草。
-
朝遊访名山,山远在空翠。
氛氲亙百里,日入行始至。
杖策寻故人,解鞭暂停骑。
石门殊豁险,篁迳转森邃。
法侣欣相逢,清谈晓不寐。
-
羊公岘山下,神女汉臯曲。
雪罢冰复开,春潭千丈绿。
轻舟恣来往,探翫无厌足。
波影摇妓钗,沙光逐人目。
倾杯鱼?醉,联句鸎花续。
-
春馀草木繁,耕种满田园。
酌酒聊自劝,农夫安与言。
忽闻荆山子,时出桃花源。
采樵过北谷,卖药来西村。
村烟日云夕,榛路有归客。
-
伏枕旧遊旷,笙簧劳梦思。
平生重交结,迨此令人疑。
冰室无煖气,炎云空赫曦。
隙驹不暂驻,日听凉蝉悲。
壮图哀未立,斑白恨吾衰。
-
闲归日无事,云臥昼不起。
有客款柴扉,自云巢居子。
居闲好芝朮,采药来城市。
家在鹿门山,常遊涧泽水。
手持白羽扇,脚步青芒履。
-
仲尼既云殁,馀亦浮于海。
昏见斗柄回,方知岁星改。
虚舟任所适,垂钓非有待。
为问乘槎人,沧洲复谁在。
-
明发览羣物,万木何阴森。
凝霜渐渐水,庭橘似悬金。
女伴争攀摘,摘窥碍叶深。
竝生怜共蒂,相示感同心。
骨刺红罗被,香黏翠羽簪。
-
楚万重阳日,羣公赏讌来。
共乘休沐暇,同醉菊花杯。
逸思高秋发,欢情落景催。
国人咸寡和,遥媿洛阳才。
-
洞庭秋正阔,馀欲泛归船。
莫辨荆吴地,唯馀水共天。
渺瀰江树没,合沓海潮连。
迟尔为舟楫,相将济巨川。
-
江路经庐阜,松门入虎谿。
闻君寻寂乐,清夜宿招提。
石镜山精怯,禅枝怖鸽栖。
一灯如悟道,为照客心迷。
[唐]
689 年 ~ 740 年
孟浩然的诗文全集
共 417 诗文