-
清溪影寒,以虾为目。
无柄笊篱,东摝西摝。
-
一生口嘴唠嘈,偏要搀行夺市。
诈病毗耶离城,引得许多闲神野鬼稽首净名。
咄,我不识你。
-
三观互融显其机,十门不二荡其迹。
如月印水兮光入其微,如春在花兮香袭其裓。
是谓教庠之英,北峰之嫡。
描邈将来不如伊,从教大地无人识。
-
面目严冷,狠气如云。
撺掇翁木大,颠倒上树。
品藻果骂天,见地不亲。
咬牙啮齿,走石飞尘,鹫峰别有劫壶春。
-
飞来峰下,打失护身符子。
南明山中,骂詈三平祖师。
阐提薄福,俗眼难窥。
夫是之谓不庵老古锥。
-
行脚祇参松源,早是信卜卖屋。
更说东山正传,大似老马嚼粟。
近人情,无面目,引得儿孙阿辘辘。
报恩尽力赞扬,也是鹭股割肉。
-
水庵室里争锋,一掌打得耳聋。
从兹唤钟作瓮,灭却杨岐正宗。
自谓水庵可入,却言不识中峰。
-
秋鹭翘松,寒蟾卧水。
芝峰老骨虽不在明白里,离娄师旷觅无踪,千古万古祇者是。
-
行脚不到大彻堂前,刚要凌灭应庵门户。
指柳骂杨,吹沙嗅土,却笑谢郎眉忒竖。
欲识中峰个里人,无尾大虫不是虎。
-
奋劈胸拳,捞摸虚空骨髓。
开活入眼,瞎却自己顶门。
从兹海涌峰危,是谓东山正续。
-
前无释迦,后无达磨。
骂雨骂风,祇要做大。
黑漆竹篦胡打乱打,是佛是魔劈面便唾,因兹天降其咎。
衡阳梅阳,十七年吞饥忍饿。
将谓万里生还知非,元来一星子不曾改过。
-
凝而不结,混而常清。
挺然岳立,卒乎砥平。
拟师之道兮虚空钉橛,美师之德兮色重里胶青。
妙高万叠兮春归锦镜,翠螺一抹兮霜后洞庭。
在彼在此兮初无朕迹,或舒或卷兮水赴沧溟,遐想高躅兮实我法城。
-
灰头土面,弄假像真。
三脚驴子,独角麒麟。
-
去见神鼎諲,绝叫屋梁倒。
不得脱手法,打折你驴腰。
-
不出飞猿,皮下有血。
钓鱼放生,死中得活。
讥雪峰用力太过,笑灵云根底未彻。
只知意在钩头,不觉眼中著屑。
阿呵呵,谁辨别。
-
掉发睦州,脱赚灵树。
赤体露金风,清波无透路。
阿师脚跛不能行,休对乾峰南岳去。
-
呈真嚇杀盘山,对众侮慢临际。
静处畏影逃形,闹里掀天扑地。
镇州城外活埋,至今鸡惊犬吠。
-
梦里升兜率,阎浮待下生。
不须呈懵袋,亚毒已流行。
-
一肩驼不起,两脚走如飞。
业风交辊笑嘻嘻,问渠是谁渠不知。
-
太虚无云,清镜无痕。
如意举手,花雨缤纷。
契南岳不传之旨,见灵山未散之人。
妙圆体极,即相非真。
[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文