-
石壁千寻势崄巇,下临寒玉浸蟾辉。
古今多少凭阑者,亲见干将到底稀。
-
苍厓险处坦然平,万指曾来此听经。
若谓生公消息远,一声啼?共谁听。
-
结茅初不为孤峯,祇爱登临眼底空。
风淡云收见天末,始知吴在一毫中。
-
海湧通幽一径深,怪来时作老龙吟。
阖闾觌面无回迹,休向空山断处寻。
-
世路多巇崄,无思不研穷。
平生见诸老,今日自成翁。
认字眼犹绽,过谭耳尚聋。
任天行直道,休问马牛风。
-
二月十五入寂,四月八日复生。
虚空开笑口,大地绝人行。
-
冤有头,债有主。
天然欲访庞翁,恰好撞著此女。
揣尽家私,瓜甜蒂苦。
因兹上下不和同,牛奶郎忙涂赤土。
-
当机一句辟天关,海阔山遥岂等闲。
堪笑冬瓜长儱侗,翻成瓠子曲弯弯。
-
毡拍板,无孔笛。
省要乞一言,虚空轰霹雳。
临机不解,转身又却。
随他声色非声色,洞庭湖外千峰碧。
-
黑豆数无穷,青松盖不尽。
癯然老比丘,即此吾无隐。
更提云水曲周遮,添得傍人眼里花。
-
坚不刚,柔不弱。
七百甲子老翁,偏要用此一著。
列土王来不下床,高风千古为标格。
-
霜严气烈,山空月明。
涵养有得,刬削不平。
拈起则佛祖不识,放下也草木争荣。
挨到凌霄八十四,谁知名重九重城。
-
怒气噀人,殊不可犯。
虽有盖胆毛,且无验人眼。
是亦刬,非亦刬。
咬定牙关,一生担板。
-
等是垂慈,初无门户。
璞玉既分兮可观,梵仪顿举兮难睹。
凌霄峰顶看云人,普化堂中第一祖。
-
不期而会,不约而同。
晴光烁烁,和气融融。
际遇两朝圣主,中兴徽庙禅丛。
良田天锡平如砥,坐对灵苗岁岁丰。
-
天地不仁,出此妖怪。
有偷营劫寨之机,无喜舍慈悲之戒。
正脉将沉,法门凋瘵,如何嗣续松源派。
大奸难后越精神,骂人嘴毒如蜂虿。
-
容易肯人,难与共语。
竹篦头惜之如金,禅床角委之如土。
净覃知藏善知机,电光影里分宾主。
-
老不死,心未灰。
触著恶发,青天怒雷。
引得虎头燕颔,竞起丛林祸胎。
点著便领,何其俊哉。
-
身槁如柴,眼明如电。
衡鉴台岭,品藻山外之宗。
挥呵悟门,不堕文字之相。
以讷为辩,以戒为碍。
横拈麈尾雨花倾,万象森罗俱鼎沸。
-
厚重如山,宽大如海。
丹青有神,莫拟其踪。
僧繇笔妙,难状其迹。
如上国之春归,香风四吹。
如银蟾之出水,万象敛影。
[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文