-
契翁来作济人舟,两岸青山浸碧流。
舞棹舷歌不到处,知心惟有老巖头。
-
池面溶溶水照空,春风花影落青铜。
倚栏拟作机头看,已堕阿师圈中。
-
黑风衮衮六花轻,天列阴崖势欲倾。
到此只知肤粟冷,夜深谁听瀑泉声。
-
霜堕羣林空,一啸千巖静。
耿耿殊有情,劳生发深省。
抱子攀危条,清兴在高远。
一点锺爱心,业风吹不断。
-
怀州牛喫禾,益州马腹胀。
天下觅医人,灸猪左膊上。
-
吒吒呀呀如狮子儿,我者里也须勘你。
勃勃窣窣似探竿影草,我者里也须疑你。
虽然菽麦不分,争奈盐落醤里。
-
尽信书不如无书,识得箇字不如忘却箇字。
九经诸子徒尔藻饰,一大藏教尽是药方。
分明对物收税,何用商量,一叶扁舟载大唐。
-
七步周行犹彷彿,指天指地不分明。
是非既落傍人耳,洗到馿年也不清。
-
羣阴剥尽一阳生,又见东山水上行。
冷笑云门多口老,却来日午打三更。
-
或隠或显,有亏有盈。
为天上无私之鑑,实人间照夜之灯。
寻常多是论三五,惟有今宵分外明。
-
秤锤捻得汁出,石人喝得汗流。
临机应变,随分知羞,乘时推上五峯头。
-
君勿爱清凉,清凉如火如沸汤。
君勿恶炎热,炎热如冰如积雪。
勿爱亦勿恶,未是逍遥处。
-
閙不如静,忙不如闲。
静閙俱泯,谓之得理。
归宗事理绝,日轮正当午。
向道莫行山下路,果然猿叫断肠声。
-
秋风吹晓露,秋雨送秋炎。
祖师门下客,无处不咨参。
前程忽撞著箇金口木舌汉。
-
观东震旦,有大乘根器,逾海越漠而来,远赴梁朝丹阙。
一言契合,如春卷衣。
北面折苇问津,信知桂谶不诬人。
追思严讳,炊黍鲙芹。
流水希声絃欲断,不知将底续芳尘。
-
夫蛊者最灵通,不期而会,不约而同。
拶著崖崩石裂,抛出金圈栗蓬。
惊倒露柱,吓煞灯笼。
不知何处毒种,元来门里有虫。
-
一人高高峯顶立,一人深深海底行。
不是与人难共住,大都缁素要分明。
-
忧民恤物歛天威,坐断乾坤肃四夷。
先放腊梅凝瑞雪,次教春色到瑶池。
-
赵州八十方行脚,虚堂八十再住山。
别有一机恢佛租,九重城里动龙颜。
-
冷冰冰地洞阳春,橐籥乾坤万物新。
抛下葛藤提不起,不知缠缚几多人。
[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文