-
世尊三昧,金口玉音,亲付嘱紫泥芝检。
九重城里凤衔来,再霑雨露之恩,光阐法门之盛。
声前妙证,耸动羣心。
-
烟惨淡,石玲珑。
面面厮觑,千峯万峯,一团和气在其中。
-
春入湖山,先放花明。
御苑人归上国,南山鹤唳青松。
壮皇都人杰地灵,窥紫府洞天风月。
透声透色,绝类离伦。
不妨垂手入廛,毕竟难逃至化。
-
虎头燕颔,?嘴鱼顋。
尽向者里纳款,且道者里是甚么所在。
-
有意退栏,无心耕牧。
九重降勑,如万国春回。
一道恩光,似千日并照。
法门腾焕,巖壑生秋。
-
日出而作,日入而息。
熈熈然如登春台,且道承谁恩力。
-
出山而见,入户而知。
鸡栖凤巢,隣壁之辉,何必区区点缀伊。
-
不开骂人口,难以见其慈。
不征衲子病,难以表其师。
似之则殃门添祸,否之则凤林吒之。
画工笔熟不识伊,白发毵毵箇是谁。
-
啐啄之机,临崖一拶。
虎啸龙吟,二九十八。
宣禅自是恶冤家,学伊岂止顶门瞎。
-
道不可传,貌不可绘。
冷坐深云,虎视百怪。
源远流长灭正宗,不比瞎馿趁大队。
-
斗斗㖃㖃,雷驱电驰。
垂手未遊象外,虚空突出毫厘。
目前难遏密,冷落有谁知。
父攘羊,子证之,从教万古黑风吹。
-
春山万叠,秋水一痕。
凛然风彩,何处求真。
大方出没兮全生全杀,丛林悱悱兮独角一麟。
-
计较拙于鸠,轩昂老而虎。
闻必意消,见者难覩,到头不识宾中主。
黑漆竹篦劈面挥,师资谁谓无裨补。
-
咿呜咿,那得知。
寒酸看不上眼,手面移东换西。
拱良工手,破衲僧疑。
行到水穷处,坐看云起时。
-
紫金光聚照山河,天上人间意气多。
曾勑文殊领徒众,毗耶城里问维摩。
-
泠泠寒溜泣秋壑,纔会沧溟便泛舟。
见说许由曾洗耳,可怜巢父更鞭牛。
-
好将真法供如来,花在幽巖险处开。
一夜狂风吹欲尽,落英无数点苍苔。
-
笾豆纔陈见圣人,莫将生死较疏亲。
清台历日烦君看,一岁终须有一春。
-
行弔先桃茢,丧车后纸钱。
老胡门下客,宁可入黄泉。
-
万仞崖头拚得去,不知何处觅全尸。
业风吹起再甦醒,却问如今是甚时。
[宋]
1185 年 ~ ?
释智愚的诗文全集
共 905 诗文