-
月固不可得,客亦未易逢。
相看且一笑,剧饮须千锺。
石交事绮语,辩口如剑锋。
血指遇巧匠,青蒿倚长松。
平生所欣慕,今夕获从容。
-
天公是春父,后土是春母。
风雨作春媒,桃李为春妇。
桃李嫁春来几时,春工不肯使人知。
昨夜小桃微破萼,漏泄春情春不觉。
-
秦头东衔楚尾及,奠方作镇神灵集。
他山迤逦尽徒趋,中有一峰长骑立。
雨旸吁嗟走祠下,神往救之如跃马。
深中百丈寒潭底,爵名上公地千里。
-
北风半夜轩昂变,倒泻天河飞似霰。
初惊弱质柔于冰,稍意澄江浄如练。
心知消息到盃盘,坐觉精神生笔砚。
晓来竹下失青莎,鹄立细长三四片。
似欺赵子躯六尺,欲恼何郎书万卷。
-
何郎文章鲁之变,句落毫端纷玉霰。
夜长乘雪出诗轴,十里银光摇素练。
西山作笔锋已秃,东海凝冰盖其砚。
欲搜月兔出三窟,肯比崑瑶夸一片。
梁园词赋不收拾,散落人间今几卷。
-
水花浮空出奇变,散者为霙圆者霰。
天翁大是富家翁,细碎剪云亲染练。
山阴晓起右军泣,不见墨池安得砚。
从来缘水不充饥,此日正堪批作片。
书生冷淡恶生活,忍冻悲吟诗满卷。
-
十一月十七日大雪昼夜不止平地盈数尺十九日雪中与时可载酒相率出郊谒子庄因登爽亭临轩纵饮四望浩然澒洞一色真奇胜也孙志康畏寒不出已而有诗因次其韵
小阁仅堪容一席,西望诸山天咫尺。
兴来踏雪共登临,径醉何曾论斗石。
风前少皞陈堂堂,万骑衔枚替戾冈。
倾河倒汉天上落,蓝宝荆珍尽捲将。
海边属国寒到骨,帘里寿阳花满房。
-
客行到处可独宿,秋夜已长聊晏眠。
北风吹灯最无味,明月照户真可怜。
儿女渐有婚嫁逼,富贵久无名利牵。
欲归不决坐此耳,展转悲歌一怅然。
-
少年似是贾才子,作语便如欧少师。
后生可畏吾老矣,下笔有神君勉之。
崩崖破壑水浩渺,坏衔掣辔驹权奇。
徐徐势定识归处,要以古人为矩规。
-
东家载豆如山嶽,西舍割禾无处著。
父老欢呼南陌头,打鼓吹箫相燕乐。
今年不复似常年,斗米都无百十钱。
新来长官政及我,夜无吠犬人得眠。
公家力役会不免,常苦里胥相扰乱。
-
酌君以御府黄封之酒,泛君以江南白玉之巵。
祝君以岁寒后凋之寿,颂君以鲐背难老之词。
十年闻名不相识,一日倾盖无复疑。
文如锦绣可贵重,行似金玉无瑕疵。
诏书求贤意不浅,严徐贾马争推荐。
-
编蒲为帘竹为牀,先生一室如僧房。
乞米未来朝食粥,闭门不出坐焚香。
铜炉霏霏擢烟缕,长伴诗翁作诗苦。
郁然百和入肝脾,散落诗中出奇语。
昔年我亦预言诗,裹粮问道今其时。
-
子长南遊探禹穴,自夸历览多所列。
归来落笔方著书,意与素王争巧拙。
谪仙早亦勤四方,沉浮江海遨齐梁。
腹中领略几万里,文焰万丈如许长。
取之欲富观欲博,贪多岂不如谿壑。
-
夜长更长睡复觉,欲雪不雪寒且风。
人如胡越不觉异,酒味圣贤聊复中。
客来不语虽礼简,宾去献弓而爱同。
书生多口慎勿出,累圣消兵在此中。
-
汗漫穿巖谷,悠悠不计程。
林鸠呼妇宿,驿马带驹行。
叶落知霜早,禾登喜岁成。
潺湲溪水急,未暇濯吾缨。
-
薄宦慙亡补,高秋恨不归。
况逢仍岁旱,犹著故时衣。
祷雨精诚竭,忧民寝食非。
自惟存畎亩,何以辱珠玑。
-
蹔举催科手,来吟喜雨诗。
不徒人物惠,且免吏民嗤。
三日霖随应,千箱乐在兹。
为言农事好,卒岁保嘻嘻。
-
故人高隠处,近在郭门西。
数仞簷楹敞,满城门户低。
便当容驷马,何止卜幽栖。
更请开三径,时来过苇溪。
-
虎槛留春色,龙吟入酒杯。
响从天外去,妙向曲中来。
但可金罇满,何劳暮鼓催。
独怜羁旅客,愁绝正徘徊。
-
尧俗虽勤俭,并儿可叹嗟。
井牵长颈盎,山驾破辕车。
八月霜如霰,三春雹似瓜。
头蓬非愿女,膏沐欠油麻。
[宋]
1070 年 ~ ?
赵鼎臣的诗文全集
共 371 诗文