-
路入羊肠里,师行鼠穴中。
山田如越俗,板屋类秦风。
形势无加损,污隆有异同。
百年开寿域,兴国太平功。
-
驱马日尚早,解鞍天向晨。
风虽排酷吏,雨复滞行人。
保障连营远,陂塘发兴新。
荷花娇欲语,愁绝故伤神。
-
火候犹骑伏,金行已立秋。
凉虽来缓缓,热好罢休休。
岁月随鞭箠,尘埃老置邮。
年年禾黍熟,吾道得无忧。
-
白日文书满,清秋寓直频。
雨愁官路滑,风喜夜凉新。
头里千茎雪,胸中万斛尘。
不知穷列宿,若个是吾身。
-
古屋寒无禁,幽眠梦不成。
鼠留窥砚迹,风度响窗声。
人语天将晓,春阴日未明。
起来搔短发,端自有馀清。
-
相如故倦遊,偃蹇临邛市。
主人敬嘉宾,供具邀车骑。
酒酣乐未阑,跪进丝桐戏。
勉鼓一再行,四坐皆心醉。
潜有知音人,独会求凰意。
-
昔日同门生,?弁彯华缨。
当年总角彦,束带扬王庭。
故人怜我顽,千里特寄声。
开缄亦何言,终篇歌鹿鸣。
举手谢友人,愧君郑重情。
-
平生喜交遊,臭味在笔墨。
身居大梁下,家寄黄河北。
异哉长安市,一日见双璧。
相逢尘埃中,过眼我独识。
从今裋褐姿,不复憔悴色。
-
鑑湖绕君家,近在门前路。
置亭昔未善,对面无觅处。
胜地天所储,造物费陶铸。
惟昔居者谁,熟视不知措。
会逢赏心人,卓荦见深度。
-
乙未寒食前一日陪姚季一吴和甫登崇德寺阁赋诗以驾言出游以写我忧为韵分得我出二字 其一
东风日夜狂,草木困掀簸。
墙角数枝红,春事亦到我。
平生喜追遊,虽老意尚颇。
况逢两飞黄,共欲参蹇跛。
喟馀麋鹿姿,章服强包裹。
-
乙未寒食前一日陪姚季一吴和甫登崇德寺阁赋诗以驾言出游以写我忧为韵分得我出二字 其二
高阁切浮云,仰观势嵂崒。
兴来偶攀跻,意若凌超忽。
壮哉洛阳都,宫殿耸突兀。
城中十万家,古来豪侠窟。
楼观何轩昂,花竹争炳蔚。
-
室如蜗牛庐,气若炊饭甑。
身无六尺长,当午意已病。
今朝忽破颜,夥此佛宇盛。
长廊引雄风,爽气回秋令。
老僧喜客来,簟竹铺绿浄。
-
入门见华屋,怆然伤我神。
堂堂想平生,英气犹逼人。
园花与槛竹,种植手自亲。
爱之不忍触,欲去辄逡巡。
缅怀大观初,幕府参下宾。
-
行迈日久远,亲旧日已疏。
眼中惟牙官,从我走道途。
俗状谁使汝,渐赤由近朱。
颍川多名士,古来豪侠区。
历代愧不能,叩门韩与苏。
-
饥肠彻夜鸣,梦乱不能好。
口腹故累馀,勉起不待晓。
贫家无宿粮,庖厨净如扫。
力耕可得食,此计真不早。
居然怀抱恶,坐使百忧绕。
-
家无儋石储,日费千锺饮。
避谤醉为乡,嗜眠书作枕。
忘机?已驯,有道鱼不淰。
栖迟天一涯,浪漫岁三稔。
日月渐悠悠,肺肠空凛凛。
-
去乡今几时,未易诘晦朔。
但闻苇溪头,稚柳皆把握。
老岂私我哉,浸润不顿觉。
揽镜忽悟渠,鬓雪颇斑駮。
喜闻贵人来,文字得商搉。
-
江南绿水幕,塞北黄金台。
方当汉道隆,威灵畅九垓。
从军岂不乐,顾我非其才。
十年尘土中,满胸贮黄埃。
主人恩义重,弹剑思一来。
-
钩绳异曲直,凿枘殊圆方。
蛤死不脱壳,锥颖要出囊。
风蛇互矜怜,蚌鹬相探尝。
纷然天壤间,巨细靡不藏。
孰能使之齐,贤哉我未皇。
-
仙人烂柯山,坐隠多奇方。
我昔梦见之,正争紫罗囊。
岂独寸筦窥,固已一脔尝。
至今不语妙,了了皆中藏。
陋哉王积薪,亦复干帝皇。
[宋]
1070 年 ~ ?
赵鼎臣的诗文全集
共 371 诗文