-
尺书不献罪何逃,每读新诗胜读骚。
千里寄怀惟短梦,十年饮德似醇醪。
次公治郡声方藉,陶令抛官趣独高。
俗吏无缘参步武,白头终日漫尘劳。
-
元祐中先人将漕淮南与长乐林旦次中为僚其子硕儒肤与余游相好也后三十五年复相见于京师道旧涕泪已而复遣其爱子薿见过仍辱赠诗叙畴昔之好次其韵答之
往岁丁年戏彩同,别来几度茁葭蓬。
贫无负郭嗟吾拙,老有名驹慰子穷。
云断太行双拱木,鹤归华表两悲翁。
更怜头里千茎雪,纵得春风不解融。
-
余去冬赴南阳过尉氏以不获见孙少魏为恨近于同僚处见孙诗次韵寄之
发如黑漆未成翁,野鹤孤高不受笼。
踠足自疑天宇隘,举鞭可但冀群空。
闲吟秀句邀诗客,自协新声按舞童。
已卜异时干典谒,莫嫌俗士不教通。
-
忧患相随不少宽,出门赢得泪汍澜。
岂知桃李争春色,但觉尘埃逐马鞍。
客里自应书问少,老来尤念别离难。
故人曾解相思否,乞取相思过眼看。
-
何郎宿草已生坟,常老题诗翰墨存。
陶令一生惟爱酒,孟郊千古遂无孙。
探花梁苑春骑马,踏雪繁台夜叩门。
欲觅旧游何处在,故人不见漫回辕。
-
西郊不雨屡占云,抚字区区志颇存。
未暇溉田如召父,翻愁告籴遣臧孙。
愿闻滂沛流鸳瓦,相见欢呼动荜门。
乞与高文讼风伯,卧龙何事敢停辕。
-
眼看花枝作雾昏,年来无复壮心存。
酒杯屡谏愁听妇,丁口新添喜到孙。
揽镜自怜霜鬓叟,闭关谁顾雀罗门。
乘车强欲班春去,野老携壶许傍辕。
-
织女机头五色纹,裁成锦段远相存。
篇篇境界如甘蔗,一一词章是外孙。
载酒有人曾问字,谈诗无客敢登门。
可怜衰病南阳守,强驾疲牛逐后辕。
-
南都词赋旧传闻,但有风流梗槩存。
花径逢春张锦绣,竹林过雨长儿孙。
跨城楼观云连夜,隔岸人家水映门。
正要子诗弹压在,不应无事滞轮辕。
-
浩然骨冷但孤坟,疏雨梧桐句法存。
忽见新诗来故里,错疑夫子是诸孙。
江头春暖堪乘兴,洲上花开不掩门。
日日城南望消息,仆夫为我取征辕。
-
折腰斗米笑徒劳,薄宦何能损一毛。
他日未应忘令尹,今年还是省东曹。
溟鹍得水鳞终变,韝鹗逢秋势必高。
隋岸春深好杨柳,莫将归思滞江皋。
-
美之得免西行喜甚以韵见报因贺之美之尝许候得报即置酒故见于卒章
喜报征车已罢休,解鞍聊足放眉头。
异时安石难高卧,此日相如固倦游。
花恨春迟方半吐,云欺风弱未全收。
正须曲糵相料理,万斛舟中试拍浮。
-
天边使节动星辰,衔命归家得意新。
负弩不须烦县令,挥金聊复燕乡人。
锦衣行处江天晓,华表归时社树春。
暂试铜山陶铸手,速应西上莫逡巡。
-
韩循之治守安阳以病求代诏以其子卫尉少卿肖胄似夫为安阳守以诗送之
入戏莱衣问起居,出班条教吏民趋。
韦平继世调金鼎,父子同时合虎符。
一姓连书三守贵,两轓今见四轮朱。
须将盛事烦耆旧,昼锦堂中作画图。
-
白头冉冉省中趋,欲乞君王竹使符。
渐觉求田真上策,绝知跃马太狂图。
不妨书籍时遮眼,已免蚊虻夜噆肤。
老矣尚思交胜友,平生此意未全无。
-
雁荡山前万壑趋,故人新剖左鱼符。
眼中风物皆诗句,到处溪山是画图。
柑子剩量金尺寸,荔支远致玉肌肤。
谢公岩畔因行乐,借问周郎好在无。
-
天公作雨万龙趋,倒卷黄河不用符。
鹤集东山兴妇叹,水添北海助鹏图。
转缘泥淖嗟疲懦,赓和篇章愧浅肤。
夜报灯花双蕊好,忽惊檐溜晓来无。
-
去冬张若水伯奋以雪诗示余懒不暇和张屡趣之因谩谓张候有雪当奉和二月五日平旦雪数寸遽作此诗
春分犹著御冬衣,寒色凭陵暖自迟。
入眼未教花恼客,断肠先被雪催诗。
酒中有圣曾何敢,醉里寻乡自不辞。
柳絮因风佳句在,报君已负一年期。
-
上恭祀圜丘天宇晴霁既庆成数日乃得小雪御制喜雪诗示群臣代人次韵拟和
都人夹道袂成阴,护驾争看万羽林。
放仗端门归内早,飞花梁苑慰民深。
雨旸时若皆天意,夙夜惟寅本帝心。
赤子但闻歌击壤,未知何以报君临。
-
塞南塞北平如掌,冬后冬前暖似春。
鸡唱晓声频送客,雪藏归路苦留人。
论交自觉于诗薄,投分谁知与酒亲。
恐被应刘来觅句,故看子建乞诸邻。
[宋]
1070 年 ~ ?
赵鼎臣的诗文全集
共 371 诗文