-
漏泄春光洛水傍,紫云名字袭人香。
可能惠我黄昏伴,休笑分司御史狂。
-
未尝亲到谢家堂,风韵何由识谢娘。
说与选花场上客,须知林下胜闺房。
-
玉想形容霞想裾,云英自与世姬殊。
几年来往蓝桥路,捣尽玄霜得见无。
-
神久尘缘久未忘,飘然随月到高唐。
欢情未接还惊觉,云雨阳台空断肠。
-
初谒琼浆记昔年,迎门一笑想嫣然。
夜来雪暗前村路,恨满东风意不传。
-
云山咫尺阻同嬉,望断音容天一涯。
闻道城居最堪隐,想君为计未全痴。
-
扰扰浮生等聚嬉,风波千丈渺无涯。
掩关一卷床头易,冷眼徒渠笑绝痴。
-
行行不觉到斜阳,顾影频惊尔许长。
返照此身还此是,莫因外景便承当。
-
志在驰驱祸已胎,笑颜况更为谁开?
贪争飞鞠鞭?去,不觉踰垣有鹿来。
-
晓鞍催发五更钟,王事匆匆不易从。
雪气空濛迷马首,霜威跋扈袭裘茸。
谁家村落鸡频唱,到处园林鸟绝踪。
却忆云山旧栖地,拥衾高卧养吾慵。
-
蝼蚁浮生脱怒涛,一茆容膝尽逍遥。
宦情更比诗情薄,日力聊凭酒力消。
心类候虫寒更切,鬓随霜叶病先凋。
儿童失笑翁慵甚,送客今朝却过桥。
-
辛丑清明后三日诗社诸君燕集于封仲坚别墅谈笑竟日宾主乐甚然以未得吾兄弟数语为不足既而遁庵兄有诗余独未也主人责负不已因赋以应命云
善恶人情已饱谙,岸纱宴坐看晴岚。
折腰不是渊明懒,作吏元非叔夜堪。
老去一觞犹有味,病来万事更何贪。
从头悉读行年记,惭愧春风四十三。
-
辛丑清明后三日诗社诸君燕集于封仲坚别墅谈笑竟日宾主乐甚然以未得吾兄弟数语为不足既而遁庵兄有诗余独未也主人责负不已因赋以应命云
燕子归来人未归,平生事业与心违。
天翻地覆春仍好,雨打风吹花又稀。
澹抹平林烟冉冉,乱飘香雪絮霏霏。
可怜光景诚虚掷,坐对虚尊到夕晖。
-
庙堂遣使出分巡,抚养遗黎尚旧人。
今日不虚前日举,去时仍是到时贫。
一心耿耿公家务,两鬓萧萧客路尘。
鞭莫自君家世事,蹄涔未足到天鳞。
-
伯和告别北迈欲得一言以资行橐惓惓之意盖不能违也病卧中殊无好怀漫以此赠
听唱离歌一再行,翩翩裘马戒晨征。
据鞍耿耿壮夫志,去国迟迟游子情。
野店人稀休奠枕,山蹊路险莫贪程。
一鞭行色西风顺,万里秋空片鹗横。
-
总管李侯移镇京兆病久不能即门屏奉卮酒以贺为慊谨作拙恶以饯行轩
一札飞书下日边,龙移方伯镇长安。
晋城父老心皆泣,秦地奸豪胆已寒。
千里驰驱容骥展,九霄空阔看鹏抟。
十年潦倒登门客,卧病无由挽去鞍。
-
夫子何为者,昂藏不入时。
眼前诸事罢,膝下两儿嬉。
落落真难合,悠悠听所之。
黄花一杯酒,岁喜与君持。
-
识面时何晚,论心分已深。
相期同卜筑,岂料遽分襟。
别日宜加饭,因风莫吝音。
家山有成约,闻健早来寻。
-
宿霭添行色,晨钟我俶装。
去期何太迫,引语不成章。
戏彩怜文度,扶衰赖孟光。
临汾一卮酒,月断陇云长。
-
卜筑谋南迈,回辕遽北之。
有情惭见厚,无语只空悲。
易忍行时泪,难堪别后思。
明年雁来日,屈指数归期。
[元]
? ~ ?
段成己的诗文全集
共 304 诗文