[元]
? ~ ?
段成己的诗文全集
共 304 诗文
-
林下晨鸡第一声,陇头残月伴人行。
未知局促盐车下,老骥萧萧又几鸣。
-
城下行舟一箭轻,城头落日半竿明。
河流汹汹风仍急,时听浮空欸乃声。
-
一曲刘郎发棹歌,欢情未已奈悲何。
只今回首空陈迹,依旧秋风卷素波。
-
日锁群峰欲下迟,茏葱一片冷胭脂。
醉吟著我扁舟尾,画出坡游赤壁时。
-
月出山头未数竿,仙人掌上玉团团。
瑞光冷射三千丈,绝胜碧莲峰下看。
-
云拖残雨敛前峰,翠色寒光溢几重。
应有诗人偏著眼,时施膏沐为渠容。
-
古垒云藏一径微,河山依旧昔人非。
贪徵往古兴亡事,不觉城头雨湿衣。
-
峡束洪流起怒涛,乱翻晴雪与云高。
徐看行处元无事,小处区区枉用劳。
-
飘飘天上谪仙人,尝作金銮侍从臣。
老大风流殊未减,锦袍如旧白头新。
-
别后盟言不忍寒,旧官到底胜新官。
情缘未断还相见,人复团圆镜复完。
-
忆别春容巳十年,回文锦就倩谁传。
都将一掬伤心泪,洒向蛮溪数幅笺。
-
六宫试手学梅妆,曾见飞英点额傍。
香粉嚼馀浓不散,唾花误染缕金裳。
-
恋恋天光下玉阶,明妃初出汉宫来。
情知至死归无路,一点芳心誓不回。
-
泉客将归返故渊,西风渺渺碧波寒。
主人情厚无他赠,一把真珠泣翠盘。
-
九原唤起李夫人,谁炷仙香为返魂。
一捻宫腰浑瘦损,舞衣微带瑞云痕。
-
宿酒微醒不自持,君王催唤太真妃。
醉红睡起依然在,忙倩罗纨为解围。
-
襟袂翛然风味酸,北人谁识蔡姬贤。
可怜抛却清伊月,埋没边沙二十年。
-
洗尽铅华见玉环,肌肤冰雪照人寒。
临风脉脉娇无力,轻裛香罗半未乾。
-
洛浦飘飘信有神,淩波忽睹一枝春。
摩挲老眼看微步,旎旎香生罗袜尘。
-
玉骨那堪瘴雾伤,好将经卷伴南荒。
坡仙鼻孔清如水,老觉朝云道气长。