-
四海疲攻战,馀生寄寂寥。
花残从雨打,蓬转任风飘。
有兴歌长野,无言立短桥。
敝庐犹在眼,殊觉路途遥。
-
时序惊何速,形骸强自持。
整冠毛屡脱,束带孔频移。
蹭蹬成空老,吟哦不救饥。
百年行已久,一笑欲何之。
-
卖药韩康伯,能诗张志和。
真钢须百鍊,明镜要重磨。
眼底如君少,闲中得子多。
兵连犹未解,莫厌数相过。
-
尝把闲身静品裁,残生何幸脱舆台。
田园依旧喜重到,松菊就荒伤独来。
懒散徒教尘事废,襟怀难对俗人开。
自量不肖非逋客,为报山灵且莫猜。
-
云外亭亭耸翠环,天荒地老两峰闲。
若教工部尝经眼,未肯将诗誉玉山。
-
薇歌一曲对西山,万古清愁老翠峦。
望断空岩人不见,光摇银海玉峰闲。
-
*鲈江上秋风早。
四海狂澜惊既倒。
明知不是入时人,闭户十年成却扫。
故人落落晨星少。
红叶黄花依旧好。
-
酒偿春笑二豪。
题诗品物愧时髦。
心如幽鸟忘机静,身似虚舟到处漂。
须富贵,是何朝。
一杯聊慰楚人骚。
-
百年光景霎时间。
镜中看。
鬓成斑。
历遍人间,万事不如闲。
断送余生消底物,兰可佩,菊堪餐。
-
东园牡丹盛开,二三子邀余饮花下。
酒酣,即席赋之。
水南名品几时栽?
映池台,待谁开?
应为诗人着意巧安排。
-
季春五日有感而作,歌以自适也。
阶前流水玉鸣渠。
爱吾庐。
惬幽居。
屋上青山,山鸟喜相於。
-
**春江走怒雷。
翠岩千丈立崔嵬。
山英似与游人约,尽放浮云一夕开。
倾绿酒,坐苍苔。
大书岁月记曾来。
-
东君调度。
错怨春迟暮。
一叶兰芽今始露。
香满君家庭户。
抱看玉骨亭亭。
-
金吾不禁夜,放箫鼓,恣游遨。
被万里长风,一天星斗,吹堕层霄。
御楼外、香暖处,看人间、平地起仙鳌。
华烛红摇勒,瑞烟翠惹吟袍。
老来怀抱转无聊。
-
鹏翼翩翩去路遥。
归来羞费楚词招。
读书未免终投阁,洒酒何妨暂过桥。
风与月,不须邀。
时来闲处伴推敲。
-
好个杏花时。
只怕寒欺。
东君无意惜芳蕤。
雨横风狂都不管,尽被禁持。
瘦损一分肌。
-
千古兰亭气象豪。
当时座上尽英髦。
林藏修竹依山静,花逐流觞信水漂。
悲往事,乐今朝。
虽无丝竹有风骚。
-
走遍人间无一事,十年归梦悠悠。
行藏休更倚危楼。
乱山明月晓,沧海冷云秋。
诗酒功名殊不恶,个中未减风流。
西风吹散两眉愁。
-
秋风鹤发双龟手。
不如意事十常九。
蓬*映闲阶,嗟丛菊汝奚为秀。
衡门掩,问字无人载酒。
永惟道德初心负。
-
摆脱浮名尽自闲。
人问万事一蒲团。
归田老去方知乐,行路今来始觉难。
山雪盛,草堂宽。
客床辗转若为安。
[元]
? ~ ?
段成己的诗文全集
共 304 诗文