-
乍合成乍离,岁月何飘忽。
重来吾愈老,喜复遂良觌。
月麓号新改,簪裳亦殊昔。
议论羲皇前,咳唾烟霞出。
囊中诗一编,语到不可及。
-
渺渺湘水波,浩浩衡山云。
悠悠我之思,皎皎兮美人。
美人不可见,陵谷日迁变。
风尘方纷攘,意者生死判。
雁来信可通,岂若重会逢。
-
今古多纷攘,宇宙弥氛埃。
故友晨星然,往往沦劫灰。
幸得莫逆交,子舆从子来。
道义本契合,心迹无疑猜。
不徒千斛舟,置此坳堂杯。
-
季世思良士,如抱渴与饥。
峨峨章甫冠,瑞气浮芝眉。
粹然君子儒,赴我同襟期。
凡林非鸾栖,丹穴仍归飞。
恨无健羽翰,所至相追随。
-
清溪溪上山,九山山下水。
山水遥相望,美人隔千里。
飞鸿来远音,老鹤喜得类。
望履杳无从,岂或尼而止。
采兰以为赠,折梅以为寄。
-
乾以健而运,如毂不停息。
周流遍六虚,升降靡差忒。
故能权四序,而以转万物。
兹其气之游,造化由是出。
一元亘终古,尘劫浩难诘。
-
汗漫可以期,列缺可以至。
岂不高且远,未足语超诣。
至人悟重玄,妙境此融会。
无声亦无臭,万象于我备。
不必八柱承,不必二极系。
-
此方而彼圆,何异冰与炭。
彼工而此朴,土簋视玉瓒。
达人以道观,万殊等一贯。
我有四耳尊,自谓今之冠。
刻画尽精微,光泽加璀璨。
-
好山未易得,况此不多山。
靡迤八九丘,远视犹弹丸。
几载谋一区,经营何其艰。
尺求而寸予,往往人所悭。
丙舍西复西,一岑颇巑岏。
-
我如蛰户居,跬步不可移。
君有远行役,暑途方驱驰。
觇知所如往,谓已杭双溪。
人苟怀忠信,蛮貊其行之。
平生玉雪襟,节行所素持。
-
乃翁不遐遗,招邀至宅里。
芳馨秩俎豆,声歌列纨绮。
寿色窦庭椿,天芬郤枝桂。
皤皤七十叟,义方严教子。
大儿书满架,心惟醉经史。
-
吾儒何所事,读书而挟策。
君才郤林枝,灵根芳正发。
笔下富词藻,云锦自天落。
英英光岳气,洒洒冰雪魄。
中秋璧月圆,宜赴广寒约。
-
岂无三尺铁,巧事犀玉妆。
惟君匣中藏,百鍊侔步光。
小试锋莫当,崖石中开张。
会须斩奸邪,晔晔神光扬。
未逊古佩刀,公辅夸王祥。
-
岂无五尺桐,所贮徒百囊。
惟君匣中材,古韵涵混茫。
高山与流水,雅趣深可长。
古人宝清英,今君岂殊扬。
锵然出金石,振厉如歌商。
-
自阅管郭书,风水好成癖。
维舟走霅峤,川谷几遍历。
晚年乃得此,于焉拟藏骨。
身谋适不偶,命子为冢宅。
痴儿好侈大,治庵如考室。
-
独鹤来有年,置彼三径曲。
挈至此靖庐,幽绝山林屋。
戛然发长唳,清亮振虚谷。
炳炳千岁丹,不受乌兔促。
乘之虽有轩,颇窘筋骸束。
-
忆昔入此山,首夏接春季。
谷鸟正嚘嘤,芬芳尤妩媚。
青青交道杉,森郁互参倚。
谁乎一叱咤,斩艾如草薙。
遂令墟墓间,常抱斧斤耻。
-
郁郁乎佳哉,古松茂而秀。
封植难计年,龙鸾相错纠。
天风动清籁,洞庭喧雅奏。
护之珠玉如,期以金石久。
夫何从斧戕,山木岂自寇。
-
青青冢上木,夭矫摩太虚。
日夜之所息,雨露之所濡。
其来至高曾,奚啻五世储。
伟哉廊庙材,而受斤斧屠。
其间钟异质,形气与众殊。
-
逾月留穷源,不觉岁云暮。
绪景寖凄凉,重阴方固冱。
芳丛菊殚残,丹枫叶飞舞。
蒙茸丰草萎,剥落乔木古。
兹来遂幽寻,所恨乏胜侣。
[宋]
? ~ 1289 年
卫宗武的诗文全集
共 572 诗文