-
道人伐鼓钟,田父共瞻拜。
里神殊非古,小民乃忻戴。
蚩蚩竭愚诚,洋洋或如在。
嗟余徇田庐,稼穑固攸赖。
草枯豆苗稀,孰测青冥外。
-
陌上逢驿使,深心托毫素。
欲寄千里书,故人在何处?
前年滞河曲,去岁守京路。
昨闻还济阳,全家城南住。
今来无信音,踪迹杳烟雾。
-
村边高岭岭头路,亲戚送我远郊去。
四山风雨春冥冥,今夜断魂宿何处?
野棠花发柳含烟,又是清明寒食天。
一闭元庐无晓日,坟头新草自年年。
-
清风泉者,岑溪葛仙岩瀑流也。叔白苦爱之。属纩时,命汲泉水濯体以殓,复过其下,悲题四语
苦爱仙岩片石青,寒泉濯罢目方瞑。
瀑边定有幽魂立,万古千秋倚石听。
-
晓日苍凉远水滨,萧萧落木下秋畇。
偶过旧宅频嘶马,直入空庭不见人。
压径颓垣垂野蔓,隔窗破榻积幽尘。
十年回首浮云散,徙倚西风泪湿巾。
-
稚齿曾同展墓田,城西树色忆当年。
垄头礼拜班常后,谷口忻奔归独先。
分派弟兄多不识,历朝翁仲尚依然。
松楸凋落无须恨,绿发童孙尽白颠。
-
春阴连晓冷凄其,荒墅偎炉醉此卮。
凋谢亲朋还剩几?
飘零家室更依谁?
壮心销灭浑相似,早岁嬉游不可追。
非是雨多留客住,旧情除却莫能知。
-
故乡归路不须愁,北去长江皆顺流。
好挂双帆渡湘浦,恰逢三月下扬州。
草堂久别贫犹在,桐圃全荒闲更修。
且喜慈亲能强饭,海鱼正贱梦初收。
-
好是清溪大树庄,庄多松柏绕溪旁。
雪中不厌立寒月,雨后每来看夕阳。
此地几人同啸咏,他年有梦惜风光。
漫留粉本何须重?
一载相依未可忘。
-
好是西园贵公子,天生野性自萧闲。
为寻贫士不骑马,拟作吟僧常住山。
半日究论惟古昔,几年投赠隔河关。
趵泉秋雨明湖月,喜得连朝与往还。
-
栖迟野墅负聊珂,昨夜轻寒淩曙河。
蔬圃杂花秋色满,豆棚深叶雨声多。
高堂且喜年如许,四海休夸志若何?
为念征人早晚至,前书已报渡滹沱。
-
草屋依依八九间,豆棚瓜架映柴关。
新除空地拟栽竹,别起高斋为看山。
树里折回溪水远,窗前飞过野禽闲。
村南柳市春醪熟,时约邻翁与往还。
-
季子鸣琴处,山桃几树新。
霜村方爱日,花县已逢春。
自见栖南雀,还教诧北人。
祗今寒食近,嫩惢未全伸。
-
阶前委毛羽,山雀了今生。
满牖空晴景,开帘失晓声。
栖边笼自挂,啄处粒还盛。
此恨谁当识,娃僮倍有情。
-
知宿何峰顶,应怜此夜寒。
未眠僧舍静,共坐佛镫残。
隔牖松风急,上方钟磬阑。
幽情已堪忆,况是晓来看。
-
前生应有罪,天谴作诗人。
但见无双士,常膺不次贫。
青山穷道路,白首役精神。
独为求知己,淹留万古身。
-
古来耽此道,清味本酸寒。
思入如中病,吟成胜拜官。
物生皆不隐,情动即教看。
未识成何用?
凭将鬓发残。
-
偶来遂连夜,将别复悠悠。
春雨应无限,归心自可留。
微风山叶动,孤烛草堂幽。
转眼又成故,还堪几载愁。
-
仙家云巘里,松径有柴扉。
野客每相访,山人远未归。
春风动遥念,诗律发清机。
讵识同斯感,天寒早雁稀。
-
临水闲独立,水流静无声。无复羡鱼志,聊爱秋波清。
泠泠白日照,皛皛天宇晴。林木动凄飒,凉风西北生。
渐衰忽不禁,悄然肌骨惊。年华逝如此,壮怀吁已平。
陈迹日积多,百感交中情。欲语谁能喻?偕俱唯海婴。
念我同心言,有弟在边城。
[清]
? ~ ?
李宪噩的诗文全集
共 383 诗文