-
弦歌不掩鼓鼙声,郤曲空山念此行。
梦泊乡园三径冷,愁飞鬓角二毛生。
藏书倘幸逃秦劫,压境终忧坏鲁城。
一事且酬西笑意,万峰琼玉照窗明。
-
为读回肠当哭歌,东流真欲泪江河。
便同短气嗟荆棘,尚许缘情赋薜萝。
一叶舟怀鸥梦乐,十年书检蠹尘多。
天人骨肉秋相喟,隔巷时容戴笠过。
-
堠亭烽火已经年,跬步仍安井底天。
早乞闲身在春庑,剩馀青眼对桑田。
文章性道心如节,花鸟云山兴傥蠲。
稍惜衮师成幻现,菩提无树亦无禅。
-
家弟声光石火如,孤编能博万嗟吁。
漫天风雨都秋气,避地江湖感索居。
款语十年今古泪,相怜一啄乱离馀。
百家诗句牛毛密,似此微名得亦虚。
-
久催春色去横塘,十日园亭草树香。
照户深灯维寤寐,隔城严柝隐仓皇。
可无好梦留仙枕,傥许灵芬接上方。
望古忧天逐年少,剩持青鬓守书堂。
-
环阶花影日迟迟,此意惟堪圣者知。
似妒雕梁栖乳燕,乍听碧树绕黄鹂。
繁香是处春常在,憔悴频年鬓已丝。
沾袖馀芳归未隐,深心收拾欲传谁。
-
年光蛇尾已难持,日夕鸡埘会有期。
欲办枯蜗成小隐,几烦文鲤托新诗。
扶床但顾痴儿笑,揽镜能无壮士疑。
羡子临风一杯酒,不同惊枕听寒鸱。
-
一清无过中宵茗,百感都乘岁暮心。
窥户风来驱昼暖,知音人远节闲吟。
蟫书共命关天幸,燕幕繁忧信海深。
稍喜冲寒得归客,满收山色自江浔。
-
乱后相逢一慨然,剑矛炊淅自烽烟。
已无春色资挥麈,稍促霜华欲堕颠。
为郡尚虚三斟酝,浮家应办五湖船。
斯人合作词仙老,我亦迷阳畏不前。
-
又向江潭却曲行,堕空零雨洗秋程。
盘胸硬语吞云梦,静夜西堂有月明。
多事慰情聊一握,相期呴沫到群生。
征尘助汝山川细,袖底萧萧万木声。
-
道人量火试春茶,终古抱云洗石华。
过客痴来记名字,问天远处不虫沙。
穷年小室杨生肘,何日晴泥燕作家。
安用沧溟徙鹏翼,乱峰苏径足烟霞。
-
收尽城南散腊声,酿春酣雨泥经行。
了知虩虩天威大,颇意环环物趣生。
得一月闲娱妇子,后三年去敢飞鸣。
西堂独起人千里,九鼎应留自在清。
-
生涯攘攘驱头脚,兀坐何如独夜中。
跬步书城一身大,残更茗碗十年同。
静闻鼾息矜犹醒,略数名心遣未空。
绕梦灵椿思絮语,乱鸡初雪此灯红。
-
十顷鱼鳞往复还,越城岚影照酡颜。
五年地熟儿时路,四面风扶片刻闲。
静体始知春有味,登临微怅日衔山。
莫呼鸥鸟怜孤独,待约馀酲早闭关。
-
五郎新句发肝脾,六道三垣信所之。
好共家声垂謇谔,岂甘诗阵委偏裨。
鸣球伐鼓皆无兴,蔓草王风莫近衰。
将拾锦囊缄口去,留将侧帽嗅花时。
-
露珠弓月当今夕,休物香山别有心。
万变苍黄无是处,九霄清旷纳闲吟。
从知季子连横策,未抵昭文一曲吟。
我愧新衰违太上,枕函寻梦数遥砧。
-
秋坟草草埋幽恨,急难鸰原可奈何。
一掷便教趋死角,万言终忍付流波。
魂招绝朔归尤哽,足竟连钱梦已讹。
安用慰情推宿命,帝悬吾待解蒿柯。
-
瓦瓶偏称芯珠薰,丈室维摩久断闻。
砚席倚青添媚妩,檽纱筛日酿氤氲。
悬知风味山家足,浪说天香月地分。
梦醒百年归卧处,五车飞盖拂晴云。
-
宿鸟喧眉雾雨收,桐阴凉重怯当楼。
人如弓月明残夜,天遣猩红点素秋。
倦眼自输蜂蝶乐,不毛难语稻粱谋。
垂云力尽追风老,那用张生发四愁。
-
潭州百斛厌频斟,琼岛三秋试独寻。
载宝忽惊虹月舫,移根宁托米丘林。
霜浓锦烂争姚魏,人巧天工轶古今。
傥负寒芳延热客,郢讴群和广陵琴。
[清]
? ~ ?
王易的诗文全集
共 242 诗文