-
连珠叠璧照窗间,得句须知出等闲。
有似弟兄花萼集,更如大小淮南山。
言诗自愧知来赐,闻十如何敢望颜。
一夜不眠追险韵,起来疏发有诗斑。
-
倒牀鼻息欲鸣雷,须仗灵芽一唤回。
此味直教真性在,切防勾贼用盐梅。
-
光入疎櫺晓色添,开门犹认蝶飞帘。
千山陡失青丝障,万户横拖白玉簷。
压竹重时疑绿折,著花轻处露红尖。
自惭对景无佳句,空笑当时絮与盐。
-
低唱虽无金步莲,公来处处已闻絃。
满街灯火作元夕,此段风光胜去年。
纸上飞云惊落笔,盘中走弹喜诗圆。
便宜归侍传柑宴,满泛钱塘药玉船。
-
双双燕语落簷牙,惊破春屏梦到家。
睡起拈书无意绪,开窗隠几看桃花。
-
爱花莫看花,如饥贪画餠。
一笑大江横,此句须参请。
-
隠几香一炷,时于静里求。
心源须得得,世路任悠悠。
佛国菩提树,庄园不系舟。
忘机吾自信,何必验沙鸥。
-
晚来颇忆林塘幽,又拄乌籐款款游。
细雨斜风三日后,落花啼?半春休。
不知何处数声笛,唤起幽人一点愁。
頼有青蛙知客恨,笙歌一部起池头。
-
万灶烧松有妙功,分张犹未及隣翁。
陶泓毛颖来呼友,要为幽斋草送穷。
-
欲寿莫夸尧丙子,欲贵莫疑雌甲辰。
学取燕山人姓窦,自然五桂一灵椿。
-
白沙翠竹钓鱼矶,家在江南未得归。
最恨花光山下路,数声杜宇背人飞。
-
烟雾冥濛雨意垂,远山隠隠抹修眉。
急催行李投前店,似我当年在道时。
-
正昼东风自展扉,双双燕子望巢飞。
杨花却是元无定,吹落南隣不肯归。
-
炎官司印未十日,暑气骎骎著病翁。
卷地吹来忽惊散,今朝还遇楝花风。
-
怡颜今得盼庭柯,黄?啼边绿荫多。
回歎此生肝肺涸,只因雕篆损天和。
-
迟子来时细讲论,未须著语策奇勳。
庖丁妙在牛先解,水上风行自有文。
-
博山烟断嬾重添,屋角无声雀去簷。
午梦欲成鸡唤醒,卧看修竹映疎帘。
-
隔帘见竹早清幽,卷起疎帘满眼秋。
一搭夕阳收不得,被人都送上帘钩。
-
纱幮纹簟北窗眠,只道清声比管絃。
谁念夕阳官道里,几多客旅听凄然。
-
拂枕投牀鼻息鸣,邻鸡报午梦还惊。
一春已过半春了,十日曾无五日晴。
唤客难同藉草饮,隔墙虚认卖花声。
十年前忆西湖上,柳荫苏隄取次行。
[宋]
1137 年 ~ 1214 年
舒邦佐的诗文全集
共 191 诗文