[宋]
1137 年 ~ 1214 年
舒邦佐的诗文全集
共 191 诗文
-
云冻长空昼亦昏,谁欤剥啄扣柴门。
故人言向潇湘去,此别应须岁月论。
衡岳五峰瞻胜槩,耒江千载吊诗魂。
旧游倘有人相问,为说扶犁教子孙。
-
冰池照日暖初融,准拟迎春更饯冬。
杯酒乍疏情少绪,尺缄稽报病多慵。
残年断送风和雪,晚节相依竹与松。
回首思量十年事,倦投孤枕听鸣钟。
-
玉环妖血不飞天,化作芙蕖满眼前。
恰有六郎来比似,便哦七字斗清妍。
晓妆洗露汉宫女,晚步凌波水府仙。
得待蜜房成玉蛹,送烦纤手剥新莲。
-
烂醉春风玉不颓,自封喜信入湘来。
同乡多少同年士,两榜何如两夺魁。
琼苑宴开应共醉,西湖赏罢更同回。
早归多谢文翁力,莫待平安家信催。
-
道传伊洛政龚黄,肯为人间富贵忙。
爱满棠阴踰五岭,种成荔子又三湘。
贪贤急召恩虽渥,因病求閒策本长。
闻说晦翁天下士,更将出处细商量。
-
低唱虽无金步莲,公来处处已闻弦。
满街灯火作元夕,此段风光胜去年。
纸上飞云惊落笔,盘中走弹喜诗圆。
便宜归侍传柑宴,满泛钱塘药玉船。
-
未问街头酒价添,迎光先捲读书帘。
送寒作片频窥户,著暖先融半溜檐。
莫作桧花添项强,且随梅点闹眉尖。
叮咛勿压南枝折,商鼎调羹待作盐。
-
光入疏棂晓色添,开门犹认蝶飞帘。
千山陡失青丝障,万户横拖白玉檐。
压竹重时疑绿折,著花轻处露红尖。
自惭对景无佳句,空笑当时絮与盐。
-
策策西风两鬓秋,瘦藤独倚思悠悠。
送凉小雨勾牵睡,泼面新醅断送愁。
涉世已经三折臂,浮生空白一分头。
流行坎止随天意,且著烟蓑上钓舟。
-
籋云追电笑谈间,争看骅骝出帝闲。
暂借短檠赊眼力,莫因远别梦眉山。
诗闻庭下频趋鲤,易在床头久铸颜。
趁取双亲皆未老,绿衣归换綵衣斑。
-
连珠叠璧照窗间,得句须知出等閒。
有似弟兄花萼集,更如大小淮南山。
言诗自愧知来赐,闻十如何敢望颜。
一夜不眠追险韵,起来疏发有诗斑。