[宋]
1137 年 ~ 1214 年
舒邦佐的诗文全集
共 191 诗文
-
三径向来孤竹弟,一枝今日伴梅兄。
岁寒图上曾相识,一笑相看自有情。
-
恨题玄都观,欢入武陵溪。
花面无今古,人心自笑啼。
-
世网角雄雌,官途争是非。
人方酣蚁战,吾自送鸿飞。
-
爱花莫看花,如饥贪画饼。
一笑大江横,此句须参请。
-
昨日落酒杯,引我卧醉乡。
对午犹未醒,支颐听煮汤。
-
何面与荀香,美丈夫可试。
不学海棠花,只如妃子睡。
-
倚窗春睡觉,折玉满手香。
篸云疑未稳,指点问檀郎。
-
金沙与同架,并蒂更连柯。
红白虽相宜,品藻当如何。
-
江南万玉妃,肌肤冰雪立。
平生爱淡妆,不作胭脂湿。
-
石竹麝香脐,博山水沈炷。
勾引爱香人,攀花春笋露。
-
自际朱弦赏,逢人说项斯。
蜚章先剡上,荐墨更交驰。
遽卧漳滨疾,如轰荐福碑。
空流一襟泪,无路送灵輀。
-
尧考闻忧日,公身病瘁时。
哀情知痛极,疾势转增危。
梁坏将安放,天胡不憗遗。
此为天下恸,未敢哭其私。
-
圣代多名相,谁如德量宽。
平心消党与,著力援孤寒。
礼极三宫养,天开二圣欢。
尽忠扶孝治,烽火自平安。
-
皇华方北返,植纛指西风。
蜀谓今清献,戎言昔富公。
民夷两心服,勋业百年同。
赠与齐温国,功高报亦隆。
-
十月天犹暖,浑如二月晴。
雷声兼雨势,春令已冬行。
稻穟多生耳,田家有叹声。
官仓须玉粒,早为挂铜钲。
-
秀野吾曾到,名新景亦嘉。
雨移新到竹,晴接旧来花。
矗矗山围立,团团树绕家。
病中心漫往,无计聚抟沙。
-
去岁相过日,朱帘正上钩。
双双如旧识,一一话离愁。
留为荷花夏,归因梧叶秋。
今年头转白,还识主人不。
-
春来晴景少,昼夜已平分。
寒锁花藏莟,风微水皱纹。
端成空识字,谁可共论文。
惟有铜炉在,时拈柏子焚。
-
春滞犹为腊,年移已换正。
节从忙里过,愁向病边生。
小雨止还作,虚窗暗又明。
时光与心事,无一可娱情。
-
萧条一径微,来往觉人稀。
忽听邻家闹,欢寻稚子归。
卷书真是懒,添火且相依。
强起扶行处,斜阳正满扉。