-
和靖湖边宅,蜀王江上园。
崖荒疑有路,溪薄不知源。
残月碧堕水,长烟素匝原。
夕阴带山郭,霜气薄关门。
萼绿凝宵露,嫣红逗晓暾。
-
树头老乌啼哑哑,当年游子初离家。
阶庭无人闲绣幕,经时暗雨生昔耶。
昏灯照梦苦无影,梦回又恐天无涯。
黛蛾晕绝青铜镜,阶前愁谢菖蒲花。
-
夜寒侵夜幕,深阶庭积雨。更鼓沉幽房,黯淡生夕阴。
金鸡中夜破好梦,寒灯无花明照心。摩霄黄鹄飞不得,愁城压破葡萄衾。
葡萄衾暖香炭灰,流霞春冻黄金杯。
-
于香草圆圈二章,语意隽妙。俞荫甫和作夹杂不伦,恐是酒间呓语,未可以名诗也,因和二章
落霞散绮气澄鲜,斜照孤飞不上船。
剩有桥头波滟滟,渔篙碎点散成圈。
-
于香草圆圈二章,语意隽妙。俞荫甫和作夹杂不伦,恐是酒间呓语,未可以名诗也,因和二章
露气涵秋晕夕烟,桂花香发嫩凉天。
故山好月难为赠,记取西楼照梦圆。
-
苏州有僧名虚生者,以诗要结善男女充报馆访员,傥亦所谓善知识也,戏题四绝句以谑之
维摩座上太荒唐,说法还将结习防。
君是当时大弟子,散花兜取一身香。
-
苏州有僧名虚生者,以诗要结善男女充报馆访员,傥亦所谓善知识也,戏题四绝句以谑之
欢喜缘难问目成,伽陀微密证三生。
是谁作此无遮会,四大而今尽有情。
-
苏州有僧名虚生者,以诗要结善男女充报馆访员,傥亦所谓善知识也,戏题四绝句以谑之
即空即色漫评论,戒行谁符两足尊。
却被摩登伽觑破,一时牵引入旁门。
-
苏州有僧名虚生者,以诗要结善男女充报馆访员,傥亦所谓善知识也,戏题四绝句以谑之
屏绝尘缘托素怀,空门得当姓名埋。
平婆偏爱僧伽相,香积厨中又献斋。
-
如皋顾芾鼎家于八月十五日开红梅寄花朵于女,惠女自沪校得家书后有诗记其事,因属和之
红罗亭外垂垂树,花发元宵迥不同。
秋月便如春月好,天涯回忆试灯风。
-
世事茫茫付甑尘,且从物外见天真。
象山禅悟承家范,栗里琴怀有替人。
佛座香花资养性,鱼塘蒲藻自成春。
但凭一片冲和意,留示儿孙众妙津。
-
眼见有筹添海屋,红尘插脚得迟还。
风流已属灵光殿,啄害犹怜虎豹关。
漆室何心忧社稷,新亭举目异河山。
王琨已抱攀车痛,更累先生两鬓斑。
-
太白高高石鼓鸣,中原多事尚佳兵。
似闻道上豺狼满,漫向人前肝胆倾。
今日空垂遗老涕,何年重见泰阶平。
书生结习消难尽,愿托微词待玉成。
-
并世谁扶大雅轮,还从老辈见完人。
红羊轮运丁双劫,绛县疑年亥六身。
丧乱那容开口笑,亲朋预却介眉春。
平生早有梅花约,邓尉山陲作隐沦。
-
觅得君家肘后方,年来旧业转荒唐。
鷾鸸巢后花应暮,鶗鴂鸣时草不芳。
北望尾闾求海若,东游心事托云将。
星河案户清秋夜,重对先生欢一觞。
-
别风淮雨送东行,江海迢遥两地情。
便尔买鱼传尺素,可如烧烛话寒更。
怆怀宫府皆新主,被发林泉有旧盟。
乔木烽烟今七载,可怜通道塞夷庚。
-
大错何人铸六州,愿来东海狎沙鸥。
怕看桃李急芳夜,又见芙蓉泣素秋。
爝火邓林馀宿恨,夕阳衰草动边愁。
自嫌磊块浇难尽,酒力销沉强倚楼。
-
四载风云变九州,故家飘泊等浮鸥。
旄邱葛诞何多日,榆塞瓜期又及秋。
江介清夷原有待,海天苍莽独成愁。
愿凭下里婵娟意,重建高寒十二楼。
-
寒风萧瑟雁南翔,会向江田觅稻粱。
大海浮槎初傍渚,高楼明月正思乡。
诗因寄远劳追忆,酒为浇愁勉入肠。
感佩故人悬望意,蒹葭洄溯已三章。
-
一掬牢愁付短章,酒酣芒角出空肠。
下筹故老悲沧海,揽辔劳人睨旧乡。
正尔代庖嫌越俎,偶然因热得持梁。
宾鸿西傍君山过,祝向君家院宇翔。
[清]
? ~ ?
曹家达的诗文全集
共 1585 诗文