-
君本霄汉客,降谪留人间。
人间不可住,又复游名山。
彩霞绚春衣,瑶草腴朝餐。
高风邈难及,悢悢心所攀。
-
皎皎瑶台鹤,濯濯冰霜姿。
宿昔有仙契,于焉慕安期。
翱翔历蓬瀛,饮啄来上池。
寸丹久已就,八表随所之。
静与元气并,动与祥飙驰。
-
万类既莫齐,人生有贤愚。
所趋各异向,所乐亦已殊。
仰惟古圣哲,动与道谊俱。
穷巷虽饮水,寸心常有馀。
咄彼夸毗人,多贪竟忘劬。
-
衡门掩秋色,苔径净无尘。
人迹虽罕至,简编良可亲。
修篁度凉飔,高梧落繁阴。
时应散幽寂,采药过中林。
-
少小昧调摄,动或违天和。
迨兹晚年至,疾疢宜其多。
所念窃美禄,置身在銮坡。
寸效未及施,报国将如何。
张君负奇术,垂情屡见过。
-
君从松溪来,又复连城去。
宦游若萍蓬,流转那能住。
百年多远别,握手几欢遇。
况兹当暮龄,幽抱复难愬。
都门一杯酒,回首知何处。
-
君家住苏城,我家居锡县。
乡里旧知名,都门才识面。
君当职筦库,我幸勤笔砚。
退公无所为,得暇辄相见。
清玩常命观,芳樽屡叨宴。
-
我本山泽民,浪迹随渔樵。
岂意蒙齿录,置身事清朝。
矧居翰林场,交好皆英僚。
岁时遇伏腊,诗酒常见招。
壮怀固浩浩,白发何萧萧。
-
瑶花已三白,腊戍当兹晨。
田家愿丰稔,对此尤欣欣。
岁功已云毕,斗酒叙比邻。
共言足公赋,击壤同尧民。
惭予不耕者,承乏侍紫宸。
-
十五初志学,性颇嗜经史。
谋生计已疏,岂复亲耒耜。
自期德业成,拾芥取青紫。
中季遂蹉跎,五十始从仕。
扈从游两京,伏腊已三祀。
-
八蜡闻古礼,腊日在兹旦。
迎祭思报劳,猫虎御田患。
銮舆幸郊原,校猎旌旗灿。
获禽足练武,震荡妖氛散。
上以共乾豆,下以具宾馔。
-
寒旭上东观,残雪明石渠。
嘉平锡华宴,晓入承明庐。
佩珂肃西清,韶音闻笙竽。
自顾草木同,泽被仁风嘘。
孰知四序周,正兹万物初。
-
忆我童稚时,乡傩竞喧哗。
自从别乡县,岁岁天之涯。
俯仰能几时,两鬓忽已华。
今年在京国,腊蚁泛流霞。
酡颜发高咏,悠悠兴何赊。
-
大化无停机,寒暑如循环。
岁华忽云暮,阳和亦已还。
人生百年内,忧喜互相关。
顾匪金石姿,安得长朱颜。
达人会斯理,意与云俱闲。
-
师本学佛徒,而我忝从仕。
儒墨虽不同,崇教各鸣世。
溯流求其原,要亦无二致。
皇朝设僧司,统属官府例。
自非名胜流,此职良不易。
-
昨朝复今晨,造君何其频。
我来适我暇,君喜良不嗔。
语言有馀味,所乐皆天真。
都城十万家,澹泊情偏亲。
-
李君素闻道,襟抱常坦夷。
富贵与贫贱,此志终不移。
萧然一室中,和气蔼春熙。
历险思诡遇,校之孰为宜。
-
养痾坐虚馆,何繇制颓龄。
药物固所赖,奈此白发生。
据梧聊自适,褰幔当前楹。
凉风飒已至,庭柯落秋声。
天空暮云远,日落遥山横。
-
永嘉古名郡,山水足清赏。
王谢旧登历,境在人已往。
遗躅不可攀,千载徒追仰。
黄侯来牧守,政暇爱西爽。
邀人绘成图,历历如在掌。
-
穷达虽不同,在我固无异。
独善与兼善,此道一而二。
施君素高尚,衡阳久藏器。
虽曾佐花县,牛刀聊小试。
未几即归休,自谓犹未至。
[明]
1362 年 ~ 1416 年
王绂的诗文全集
共 676 诗文