-
中条之山何雄哉,层峰叠嶂高崔巍。太行嵩少与之相胍络,禹门凿断迥向中天开。
下有黄河水,奋激声如雷。波涛万里接银汉,到此曲折其势相萦回。
佳气日磅礴,孕秀多奇材。宝藏百物不足贵,往往间出人中魁。
不见岩下士,版筑将终身。宁知一旦叶梦出,大施霖雨康斯民。
唐有裴中立,平淮之功谁可及。宋有司马光,文章事业何煌煌。
-
我家旧业梁溪滨,雪晴溪上梅花新。
琼林皎皎映书屋,天然富贵谁言贫。
花时倍觉多宾友,经月劳劳事诗酒。
满座香风半醉时,一帘皓月微吟后。
自从承荐游京乡,十载看花白玉堂。
-
遥遥雨歇明残霞,凉风飒飒吹蒹葭。
晚来随处可栖泊,五湖烟水皆吾家。
得鱼且觅津桥酒,旋采溪毛杂菱藕。
除著沙鸥孰可亲,隔蓬唤取邻船叟。
生计年年一叶舟,全家不识别离愁。
-
平生嫠居冰雪清,教子读书名已成。
正期禄养体长健,俄闻凶讣人皆惊。
柳杨青青杨子渡,江山依旧来时路。
春风丹旐引归航,遗骸并葬良人墓。
-
潘郎年少才力强,笔端五色成文章。
新承宠擢宰山县,送别都门春酒店。
君今与我交虽浅,志业人生宜自勉。
此日牛刀聊试为,他时骥足应须展。
千里江帆一带斜,馀干地沃多桑麻。
-
张君深得活人理,白发萧骚垂两耳。
颜面如童步若飞,自说平生能服饵。
京都卖药三载馀,帘垂一榻廛中居。
荣名利禄不挂口,向人只讲岐黄书。
曾闻旧业松陵曲,井臼依然邻二陆。
-
君家绕屋多修竹,檐外时闻响寒玉。
雨歇林窗风日妍,春阴一榻侵衣绿。
闭户常令俗驾回,从教三径长苍苔。
予今亦有王猷癖,直造休嫌数往来。
-
我生负气尤好奇,襟怀抑塞蟠蛟螭。
屡遭屈折莫我知,向人委顺长低垂。
倘尔逢君雪洲上,酌我凉州寄来酿。
醉倾墨汁为君涂,一吐胸中气千丈。
维时雨歇凉风生,薄阴零乱纵复横。
-
东家少妇年十五,嫁得良人出为贾。
经年书到不言归,肯念春闺别离苦。
西邻年少犹空房,红缨白马羽林郎。
眼传芳意已相密,愿作双栖鸳与鸯。
朝闻贾死惊未讣,暮奔已作西家妇。
-
鸡鸣晨炊戒轮鞅,闭门一点明星上。
路出长林不见人,烟深咿轭车声响。
须臾日出气象分,往来行旅才纷纭。
仆夫笑指都城近,宫殿岧峣五色云。
-
吴姬年少才十六,能抱琵琶唱新曲。
愁连山黛锁青蛾,汗透霞绡湿香玉。
问郎今去宿谁家,郎须听妾弹琵琶。
吴城有酒不肯住,巴姬未必颜如花。
迟留那得情相与,芳心一一弦中语。
-
鸾栖淹枳棘,鹗荐出风尘。
重寄藩维任,荣迁耳目臣。
拜恩辞北阙,佥宪入南闽。
驿路梅含笑,都亭柳带颦。
马行吴地晓,帆度浙江春。
-
礼乐推三代,文章似六经。
应时明出处,当世仰仪刑。
贾谊趋宣室,桓荣表汉廷。
青云登棘位,皓月映槐厅。
大笔频追谥,丰碑屡作铭。
-
人品如瞻斗,山名合应魁。
地灵知孕秀,天赋肯淹才。
笔阵惊同列,文光烛上台。
高攀蟾窟桂,勇跃禹门雷。
已作鹍鹏化,空令猿鹤猜。
-
两儿别来久,累夜梦何频。
得非我念儿,无乃儿忆亲。
梦中宛如昔,田庐荒且贫。
犹能具鸡黍,为父招比邻。
觉来尚征途,渺然万里身。
-
黄河从西来,万里走浊浑。
吕梁乃故道,势若逸马奔。
我来趋王程,至此日已昏。
挽夫识予意,驾牛乘夜喧。
滩回石乱斗,水与船相吞。
-
凉风起东观,朝雨洒西清。
琅玕亚琪树,瑟瑟鸣秋声。
爽气集几研,逸兴悠然生。
染翰适馀暇,聊兹写闲情。
殷勤欲持赠,披玩久屏营。
-
素秋已云半,清风涤炎歊。
况兹良夜月,清光湛层霄。
玉堂有仙侣,觞咏集英寮。
不以残朽遗,折简频见招。
颓然顾我影,白发何萧萧。
-
沈君非凡流,宿禀尚高洁。
羡门注仙籍,安期守真诀。
偶然落人寰,世味遍已阅。
混迹虽同尘,心神乃超绝。
萧然一室内,隐几常自悦。
-
靡靡风外花,濯濯路傍柳。
盈盈马上姝,皎皎出素手。
挥鞭度南陌,行人尽回首。
芳香袭和风,皓彩夺目久。
转盻睹他人,百媚自成丑。
[明]
1362 年 ~ 1416 年
王绂的诗文全集
共 676 诗文