-
水青虽楚楚,不复中栋梁。
黄封入雕槛,亦足被宠光。
朝离粪壤区,暮上君子堂。
胡为伴幽独,堕此一亩荒。
-
芭蕉中无坚,譬彼泡梦幻。
了然观我身,生死知一贯。
学书端未暇,覆鹿真自乱。
一雨过空庭,秋声入深宴。
-
峨冠百草头,意象出其类。
望之似木鸡,正自五官废。
宁须断其尾,无乃假予臂。
可复近幽窗,谈玄有深诣。
-
微华若么凤,倒挂茂蔚中。
鸣鸟不可见,幽怀寄芳丛。
初移几寸苞,稍展两翅红。
能使寂寞滨,馀妍映蒿蓬。
-
谈迁太史令,赵卫浙西守。
妙龄中青钱,大笔笑玄酒。
一麾分隼旟,七载去螭首。
行看贾生还,固异颜驷丑。
何许从宸游,金鞍系宫柳。
-
寒禽抱幽丛,意得窥绿净。
夭华媚霜筠,惨澹若春暝。
胡僧手幻药,纳此方池境。
重重玄涉入,妙悟付毛颖。
-
新作纸屏隆师为作山水笔墨略到而远意有馀戏题此句末句盖取所谓柴门鸟雀噪游子千里至也
急雨初收山吐云,清溪曲曲抱烟村。
抛书午枕无人唤,归梦真疑雀噪门。
-
驻跸扬州以提点刑狱公廨为尚书省礼部在西北隅卷书楼下甲戌年余尝寓止焉今寓直其下有感
三入南宫更白头,夜寒持被卷书楼。
那知趼足半天下,投老浮山省旧游。
-
庭菊烂开招子我共赏而空无酒饮闻瓜洲酒美遣酤数升殆如灰汁戏作三绝句因以酬九月四日戏赠之作
疥痒终非腹心疾,身如空聚任爬搔。
恶酒未应胜茗饮,消忧聊以永今朝。
-
庭菊烂开招子我共赏而空无酒饮闻瓜洲酒美遣酤数升殆如灰汁戏作三绝句因以酬九月四日戏赠之作
蒲萄馀沥不到我,买酒得浆翻自嗟。
安得长江化为酒,亦分春色到贫家。
-
庭菊烂开招子我共赏而空无酒饮闻瓜洲酒美遣酤数升殆如灰汁戏作三绝句因以酬九月四日戏赠之作
悭囊不瘿空四壁,只有黄花如散金。
急遣蓝舆唤居士,饮溪餐菊对幽吟。
-
白首同经本命年,君临方面我归田。
应无卫尉一钱直,空羡漆园三十篇。
麟阁功名应未晚,羊肠岐路莫争先。
西归不待三年最,肯访柴门濲水边。
-
故交离合异升沉,枉直宁当问尺寻。
伏枥疲骖千里暮,当关虓虎九门深。
炎凉殊态看浮俗,衰病交侵失壮心。
一壑一丘真自足,野糜终是乐长林。
-
潮海当年共陆沉,山林投老得追寻。
清溪宛转千山静,乔木阴森一径深。
法界含容居士室,庵基坚固祖师心。
山王终恐归廊庙,回首清游叹竹林。
-
手种庭槐擢干长,谁知种德久弥芳。
锦标荷橐看荣养,命服恩书被宠章。
合浦珠还增气象,延平剑客敛光芒。
新阡郁郁车千两,庆善哀荣动故乡。
-
槽滴真珠不用篘,尘飞华栋发清讴。
时危尚想承平态,胜会那从战斗求。
遗物方将期汗漫,苦心何必志穷愁。
凭君剩作消忧计,痛饮狂歌烂熳游。
-
辩口悬河气吐云,贤豪往往尽知闻。
论兵似欲无坚敌,揽辔常思去败群。
正使流言成玉玷,何妨浃骨自兰芬。
他年罢社悲闾里,宿草犹应哭故坟。
-
漉酒空峨五柳巾,一觞相属念情亲。
玉川奴婢今犹昔,锦里田园老更贫。
冰洞清泉谁共酌,风篁幽径好寻春。
开年晴暖须归去,还向江湖觅故人。
-
雨脚初收晓雾开,青鞋布袜好追陪。
幽人无事常相见,佳句有时还自来。
白业谁能超石壁,朱颜亦任发春醅。
忧来忽忆燕南信,安得阌乡老万回。
-
矍铄仍堪将帅间,壮猷聊与虎臣班。
公车献赋城南杜,郎省兴嗟北地颜。
合殿千官瞻黼扆,中天双阙敞琼关。
彤庭拜舞嵩三呼,延阁干云真道山。
[宋]
1078 年 ~ 1144 年
程俱的诗文全集
共 865 诗文