-
积潦彻厚地,油云成漏天。
乘舟迷晚市,悬釜郁晨烟。
卉服几三沐,蘧庐亦九迁。
何由开白日,直恐垫黄泉。
天道终持满,皇心剧救然。
-
乱定还三径,阴阴夏木初。
惊弦无固志,巢幕且安居。
宴坐心如地,幽寻步当车。
经丘仍窈窕,绕屋正扶疏。
抟黍空怀友,提壶或起予。
-
江仲嘉书称去常山灵真洞半里许得林壑殊胜余记昔过谢源道中乱峰峭壁间竹树荟蘙今仲嘉所称得非此耶因寄百二十字
闻说灵真路,旁开小洞天。
苍峦閟清境,陆地接飞仙。
壁立惊猿挂,松枯老蔓缠。
攒空永亭石,漱壑定林泉。
烟磴盘三径,玄窗属五便。
-
赤地无遗蘖,悬知一岁空。
乖龙忽解事,死虎亦争功。
土燥财沾块,人安未转蓬。
翻思泻东海,何计请天公。
田亩膏腴阔,河流脉络通。
-
寓目无清致,兴怀要此君。
影移千亩月,枝散五湖云。
凤实和筠得,龙苞带箨分。
伤根同柏大,剪叶异芝焚。
拔筱衣沾粉,连鞭藓破纹。
-
大块浮空转两轮,越南燕北共毫尘。
齐州古莽应相笑,梦觉何人定识真。
-
莎鸡知时已入户,庭草多情犹映阶。
何妨拥褐坐阅世,著书不用如齐谐。
-
西风朝来脱一叶,萧萧已似湘湖间。
突成深墨髀生肉,昼尔于茅安得闲。
-
山中高隐不易得,今古荒途空九招。
何异清湖长菱葑,翳眼苍云谁复撩。
-
杜陵高厦何可见,原生贫居良已多。
卖刀植杖苦不早,会牵孙犊系交柯。
-
风铃相语纸窗鸣,拭缩饥鸦冻下惊。
却忆剡木高兴尽,雪消江草唤悲生。
-
九重诚意格天关,一夜风回万寿山。
银阙琼台迷远近,直疑群玉接萧闲。
-
即看新绿归千亩,还见陈红积九年。
便觉雨旸如有意,不须花草苦争妍。
-
朝来喜气溢层霄,侧听封人共祝尧。
密雪正应歌九扈,疾雷先已破三苗。
-
山丘华屋一沾巾,无复风流盛德人。
百万秦军渡淝水,只消长啸静胡尘。
-
大舅尘埃直污人,西风便面障衣巾。
身危肯拜陶宁远,事定终惭温太真。
-
壮士狂歌击唾壶,追风老骥望长驱。
山川形势端如此,当日宁无一伯符。
-
小园桃杏已欣荣,华发逢春祇自惊。
闻说江城多暇日,想教于蔿入新声。
-
露压浓烟染远山,垂虹真在画图间。
平湖渺渺思无限,何日浮云伴我闲。
-
不奈江头春色何,暖光摇日涨晴波。
凭栏何处牵幽兴,杨柳沙洲一钓蓑。
[宋]
1078 年 ~ 1144 年
程俱的诗文全集
共 865 诗文