[宋]
1078 年 ~ 1144 年
程俱的诗文全集
共 865 诗文
-
远树参差数点烟,目穷天际水黏天。
背人叶叶风帆去,应有鸱夷万里船。
-
错莫江梅春信迟,晴熏寒蕊雪团枝。
年来顿失寻春意,一任高楼玉笛吹。
-
柳怯馀寒未展眉,嫩黄轻绿渐依依。
春郊正好闲行处,不及游蜂自在飞。
-
茅茨聊复寄宽闲,纵目林端见远山。
大是时人不争处,柴门虽设要常关。
-
烟雨濛濛山有无,小轩孤坐对城隅。
斯须突兀千峰秀,似慰衰颜老病夫。
-
面面轩窗草木香,祇园深处寄禅房。
山林倒影方池静,鱼鸟忘机白昼长。
-
叠嶂连环翠欲浮,雨馀残照晚云收。
楼台城阙真图画,坐对南塘事事幽。
-
新雏初引啭黄鹂,松径桃蹊到习池。
坐阅四时如镜像,此中无利亦无衰。
-
正是群疑判稚丁,鸣鹘时骇曼胡缨。
青藜烛照三冬足,黄绢词先七步成。
-
跰?索敌病支离,安得神方饮上池。
已把屠魁观爱欲,更将流电比荣衰。
-
不随时态冷如丁,只有肥牛与濯缨。
正自幽寒侣长吉,愧无词赋敌兰成。
-
回首中原叹黍离,山河无复旧城池。
安知七宝轮王境,顿作天人现五衰。
-
邪正谁分寇与丁,眼看奴隶拥繁缨。
至今四海生痍痏,辛苦仍康起一成。
-
胸中梨枣光陆离,神泉不竭生华池。
期颐岂足为公道,千二百年形不衰。
-
燕处超然老复丁,等闲高树脱尘缨。
知君已悟长生理,不作容成作广成。
-
映日梅花雪不如,清溪一曲抱城隅。
何时五亩开三径,负郭临溪寄一区。
-
老壮荣衰才命别,如何同作侍祠官。
几春桃李开还落,赢得闲人冷地看。
-
四朝冠盖三更变,万国兵戈百战场。
屈指乡闾数耆旧,几人能似鲁灵光。
-
漆书行复开藏壁,金版方思得钓璜。
何似悬车无一事,逍遥尘表寿而康。
-
悬弧嘉祐太平年,寿帙行开第九编。
可但天公锡难老,枣梨仙树植三田。