-
不觉春又晚,犹依孤棹行。
河流半清浊,天气杂阴晴。
吹水游鱼乐,迎风乳燕轻。
淮南渺何处,千里暮烟平。
-
楼居仙所好,吾亦暂游行。
木落全湖现,天寒众壑清。
乱云随地涌,老树与檐平。
深愧黄冠叟,幽栖了一生。
-
疑是武陵天,人家十数椽。
危桥跨清壑,细路入平田。
鸟影藏红树,鸡声出翠烟。
此中堪大隐,何必羡游仙。
-
一径入平冈,村居迤逦长。
天寒菘圃绿,岁旱橘田荒。
石骨棱棱古,茶花澹澹香。
经行皆画本,收采满奚囊。
-
秋色淡融融,聊行小径中。
画阑饶曲折,文石擅玲珑。
丛桂多年绿,盆鱼一色红。
游从都似旧,欠了鹿床翁。
-
载酒出花泾,秋光似画屏。
破烟双白鹭,点水一蜻蛉。
渔鼓欢孤店,菱船下浅汀。
云岩看渐近,佛塔己亭亭。
-
又值春将尽,深山换物华。
花残才割蜜,雨过旋收茶。
浸种出陈谷,缫丝修故车。
谋生忙未了,真作老农家。
-
莫信身无事,经营讵有涯。
医花针蠹穴,壅树掬蚕沙。
短竹扶篱密,修筒引水赊。
甫秧畦菊竟,乘雨复锄瓜。
-
今日佳风日,沿溪任短槎。
绿沉笼岸树,黄艳绕湾花。
鱼婢吹微浪,凫翁立浅沙。
前村犹里许,隐隐犬声哗。
-
饭馀屣步出,于此每盘桓。
高下数株石,周遭卐字阑。
广除分美荫,圆沼引清湍。
笋媆茶香熟,差令老抱宽。
-
机心虽易泯,习气颇难除。
戒杀仍扪虱,防淫尚爱书。
开笼放松鼠,洗钵荐棕鱼。
每作儿嬉事,悠然乐有馀。
-
幽栖如逆旅,病骨是癯儒。
汉玉雕书镇,官窑作唾壶。
食常需本草,倦即倚团蒲。
犹幸公租了,门前欠吏呼。
-
怪怪奇奇石,疏疏密密花。
暗泉穿涧落,曲径向桥斜。
拊槛文鱼出,开帘语燕哗。
芳春经雨露,草木亦光华。
-
磊砢盆中树,陂陀砚角山。
时时摩倦眼,小小破愁颜。
生计真聊且,虚名亦等閒。
茶甘饭仍软,此事最相关。
-
居止三间屋,游行五尺舠。
脚缘衰后蹇,骨向毁中销。
与客评诗草,从僧辨药苗。
馀年真有几,隐矣莫相招。
-
今夕是何夕,追欢仗尔曹。
清谈粗可喜,文饮尚能豪。
共剥菱三角,分持蟹两螯。
宁须觥录事,劝醉拨檀槽。
-
垣许长茆覆,窗将败纸粘。
壶觞随意进,衣絮量时添。
风急频摇㡢,香残尚袅奁。
行藏吾自了,太卜不须占。
-
老病颇难持,萧萧风雨时。
酒无旁舍饷,毡有小偷窥。
借暖炉中焰,支愁枕上诗。
门前枫柳树,一夜不禁衰。
-
吟兴殊不惬,聊扶病体行。
天寒饥雀闹,岁尽祭猪鸣。
浅白怜梅小,浓阴喜竹成。
朔风方酿雪,未望腊前晴。
-
听话闽中事,溪山宛目前。
雨过扦蜡树,潮至种蛏田。
绛荔蒸炎日,红蕉映雪天。
何当携手去,选胜结茆椽。
[清]
? ~ ?
汪琬的诗文全集
共 1060 诗文