-
稍见饥鹰附,犹闻跃马争。
荆襄空守险,秦越又徵兵。
燐火明荒草,妖狐啸废城。
遗黎俱野哭,回首忆升平。
-
太白犹芒角,天心讵可知。
舆儓皆仕宦,保社渐流移。
反侧情难测,诛求力不支。
病身方忍死,愿见凯旋时。
-
好事如君少,山斋乃尔幽。
异书踰万卷,名帖半双钩。
石向湖中得,香从海外收。
眼前无俗物,一笑暂淹留。
-
遥望尧山路,轻舟向草堂。
鸡声小聚落,树色古陂塘。
一水生寒阁,诸峰障夕阳。
偶然乘兴往,未暇计行藏。
-
百卉俱未拆,冰花独灿然。
艳当残雪后,寒占蚤梅前。
不信朔风力,能攘东帝权。
晨曦行可待,犹骋片时妍。
-
村村菜麦连,出户即欣然。
细路垞南北,良辰社后先。
新烟榆木火,初日杏花天。
屣步差能健,无烦上竹箯。
-
槛竹绿初匀,清风绕户频。
体中差少病,心上渐安贫。
小展桃笙稳,平张葛幔新。
午窗眠一晌,最称暮年身。
-
曾为安石墅,屣步倍凄然。
苔没围棋石,蓱侵洗砚泉。
桥心攲断版,亭面拄危椽。
依旧烟波好,年年艳渚莲。
-
东山高卧日,亭馆迥参差。
竹影团书几,花香入酒卮。
地邻侠士冢,名在党人碑。
门客今零落,犹传妓从时。
-
好事谁相访,扁舟祇见君。
入门惊老态,促席话新闻。
山色迷青霭,松声绕白云。
村居多简略,幸勿责仪文。
-
攀竹盖茅茨,幽栖正及时。
风翻黄叶急,云度碧空迟。
事佛耶嫌佞,还书不讳痴。
帷惭衰态剧,零落镜中丝。
-
轻帆漾斜日,未晚到门收。
篱落寒烟集,溪山翠霭稠。
新知如旧洽,秋色视春优。
悔作求名客,输君占一邱。
-
草草三间屋,枯茅一把遮。
畦蔬寒渐甲,篱茗老犹花。
云覆斋厨冷,风翻挂笠斜。
不知行化处,惆怅暂回车。
-
庵借橘为名,门前古路横。
竹侵衣裓润,云绕脚根平。
胜概画难似,高台营未成。
主人能楚颂,岛可逊才情。
-
风物最清妍,禅栖已有年。
当门重涧曲,匝屋众峰圜。
竹是先师植,碑元胜国镌。
钟楼虽擅胜,零落半无椽。
-
名山逢胜日,取次共登临。
龙卧渟泓稳,人穿荦确深。
丛生多异药,清啭或仙禽。
犹愧尘心在,金庭未及寻。
-
为我谢支郎,幽栖愿已偿。
不求梅子熟,但爱橘林香。
骨以寻诗瘦,身缘受请忙。
浮杯如许渡,当即埽绳床。
-
北牖风差软,南荣日渐长。
云涵砚山润,花压壁瓶香。
文竹新书几,斑丝旧隐囊。
莫言无长物,粗觉胜王郎。
-
春寒趁晓晴,幽事费经营。
径石铺初稳,山松植已成。
藏花交小叶,捎蝶下新莺。
送老无多地,欣然惬野情。
-
春光方淡沲,农事渐欢阗。
斧为劙桑淬,池因浸谷穿。
山禽啼竹落,野马暗芜田。
解后庞眉叟,沿门敛社钱。
[清]
? ~ ?
汪琬的诗文全集
共 1060 诗文