-
绛拓宗淳化,唐临似右军。
猊头圜鼎款,蛇蚹衲琴纹。
援证宁辞僻,摩挲未厌勤。
欣然销永日,胜策立朝勋。
-
经术愁迂阔,文章悔琢磨。
从游非籍湜,愿学是邱轲。
隐几深沈惯,明镫诵习多。
此生真旦暮,不朽计如何。
-
深秋风物好,小妇职砧刀。
肥脆粗宜臛,尖团薄带糟。
长腰供软饭,短水具新醪。
未负便便腹,摩挲老兴豪。
-
春寒布谷啼,散步向村堤。
雨过泉声急,烟凝柳色低。
湖鱼论斗换,野蕈满筐提。
稍待杨梅熟,挐舟入崦西。
-
极望承悠悠,炊烟逐水流。
凫鹥争喜雨,荷芰最宜秋。
绕岸修残坝,当门系小舟。
此中营卜筑,何啻似浮沤。
-
涉世嗟予老,成人念女难。
笑啼俱妩媚,牵抱镇盘桓。
冒雨擎荷盖,寻花闹药栏。
娇痴无不可,微遣暮怀宽。
-
便道过雁湖奉访甫草先生于学山草堂率尔赋呈三首聊发一笑并求属和 其一
溪流凡数转,始得到君家。
香稻连畦暗,疏杨护岸斜。
村深纷织纴,湖近足鱼虾。
稚子来看客,相随笑语哗。
-
便道过雁湖奉访甫草先生于学山草堂率尔赋呈三首聊发一笑并求属和 其二
舣楫入柴荆,儿曹识姓名。
何妨供小摘,未可杀能鸣。
野蔓钩衣乱,溪风惹袂清。
时艰身老大,暂此慰平生。
-
便道过雁湖奉访甫草先生于学山草堂率尔赋呈三首聊发一笑并求属和 其三
生事五湖濒,终年稳寄身。
种瓜分子母,莳药记君臣。
文笔老逾健,交情澹更真。
愿携农父具,来作躬耕人。
-
水北山南地,渔樵并结邻。
岁时仍汉猎,风土是尧民。
怪石苔侵面,长松薜裹身。
不因村舍僻,何以谢嚣尘。
-
茅茨傍墓田,见者或疑仙。
身在人间世,家依小有天。
剧云科果树,烧叶试松泉。
犹恨归未哓,行歌是暮年。
-
结巢层石上,绝似鸟窝禅。
每撒悬崖手,频垂入室拳。
熟收檐角豆,清瀹涧心泉。
若问诛茅日,迢迢不记年。
-
今日少天气,连阴欲破旬。
鹁姑呼雨急,桠舅受霜新。
松麈宜频捉,柴车懒更巾。
拍浮无不可,判此倦游身。
-
移植才三尺,何时始作林。
土松宜细雨,候暖藉轻阴。
著蕊常嫌晚,行根特取深。
邻儿多薄劣,剪伐莫相侵。
-
竟日不出户,冯高兴自长。
溪山供画本,烟霭润琴床。
药草烹为馔,松肪艺作香。
儿童报奇事,邻笋欲捎墙。
-
清都故有名,浪迹到江城。
澒倩山君守,符令社鬼惊。
箨冠三寸小,羽氅数铢轻。
闻说游诸岳,飞行不计程。
-
山静水悠悠,经行每小留。
檐牙啼布谷,篱脚蔓牵牛。
澹澹墟烟直,濛濛社雨收。
谁言少天气,禊事正堪脩。
-
绝怜春澹沲,更羡日舒长。
溪畔横青帜,篱阴露茜裳。
卖饧频弛担,采菌每盈筐。
又是祈蚕日,邻翁社事忙。
-
村路三叉杂,茅担数尺低。
蒲陶才上架,萱草已掀泥。
冈起趋平地,泉声落废堤。
病馀无一事,随意策枯藜。
-
北屋是农家,桑榆数里斜。
岁功占社日,雨候卜朝霞。
伐竹缘编䒼,潴泉为沤麻。
齐民书未熟,老去发长嗟。
[清]
? ~ ?
汪琬的诗文全集
共 1060 诗文