-
齐安道上风土嘉,修篁卢橘森槎丫。
使君簿领本无几,日未停午先放衙。
徐呼官骑出江郭,蹋遍篱笋穿林花。
青山隔岸敛晴雾,赤矶映水蒸明霞。
竹鸡乱啼江路晚,乘兴径入鱼蛮家。
-
斜阳下兰陵,景物澹尘虑。
草树竞含滋,夜来河上雨。
涓涓泉乱鸣,霭霭霞初吐。
之子渺何在,相思楚天暮。
疏林表远村,微火明前渡。
-
已致升平胙,兼高孝治名。
弥留念文母,仓卒托阿衡。
寝殿陈龙輴,离宫撤翠旌。
犹传罪己诏,呜咽走苍生。
南苑停调马,东邦罢贡鹰。
-
莺啼潭柘庵,草长桑乾口。此时送君行,东风吹马首。
关路遥连沙碛斜,知君今夜宿谁家。蓟州美酒滦州?,好醉棠梨千树花。
-
刘郎欲投效,去隐苏门山。区区青墨绶,弃擿如等闲。
苏门自昔多幽趣,曾是孙登长啸处。山色遥连盘谷云,竹声半落淇园雨。
秧苗参差槲叶齐,居人何减武陵溪。闭门自有飞花入,高枕常闻过鸟啼。
刘郎乞身真不恶,葛巾布袍差足乐。案上频钞《内景经》,炉中祇养长生药。
女能织帛男能耕,门生扶舁相随行。丈夫适意且如此,安用悠悠世上名。
-
君不见巴东山色连巴西,江头日落风凄凄。行人过此不能去,停车愁听江猿啼。
岩壑千里断行路,藤梢葛刺纷无数。啼猿弄此犹未了,倏然腾上青枫树。
使君行指蚕丛祠,巴人道迎歌《竹枝》。歌声将绝猿声续,清音袅袅如哀玉。
锦官驿外杂鸣泉,大剑山头悲落木。此日长安一忆君,知君遥宿阆城云。
各中夜夜啼猿起,若到三声那可闻。
-
客居如空山,风物澹欲绝。
返照既已收,余霭旋明灭。
泠泠冰下泉,了了松间雪。
相对寂无言,禅心与初月。
-
燕寝凝香有昔贤,百年手泽至今传。
铜山钱埒知多少,不敌君家宝砚田。
-
室有牙签映缥缃,庭前书带数丛长。
封胡羯末今如许,未怕年来砚沼荒。
-
迢迢先泽冠东吴,太守诒谋近亦无。
绝胜风流王内史,祇书小卷付官奴。
-
屡辱侍读王先生以卢藏用种明逸常彝甫见嘲未敢用鄙句唐突又蒙赐口号四章语意郑重督和甚切勉遵无言不酬之义敬答四首以当解嘲
明年春水引归帆,的合移家占一岩。
从此不称前进士,故人亲授隐君衔。
-
屡辱侍读王先生以卢藏用种明逸常彝甫见嘲未敢用鄙句唐突又蒙赐口号四章语意郑重督和甚切勉遵无言不酬之义敬答四首以当解嘲
暂因移疾守柴扃,曾是含香侍汉廷。
太史错占天上象,岁星元异少微星。
-
屡辱侍读王先生以卢藏用种明逸常彝甫见嘲未敢用鄙句唐突又蒙赐口号四章语意郑重督和甚切勉遵无言不酬之义敬答四首以当解嘲
芭谭相忆不胜情,竟彻皋比奉檄行。
车服傥缘稽古力,便须飞札报诸生。
-
屡辱侍读王先生以卢藏用种明逸常彝甫见嘲未敢用鄙句唐突又蒙赐口号四章语意郑重督和甚切勉遵无言不酬之义敬答四首以当解嘲
江外重山接五湖,十年何幸住潜夫。
诗翁但恋金门直,曾见渔洋树色无。
-
醉翻余沥浣征衣,喜向风尘暂息机。
多少春明退朝客,十年曾有几人归。
-
望见家山一抹青,澹烟初日漾江汀。
先生才了还乡梦,已报轻帆过御亭。
-
鹎鵊声中雨似丝,昏昏乡思苦难支。
楝花风起归舟急,要趁黄鱼上箸时。
-
繁花覆药栏,竟日自盘桓。
欲掇浮名易,能持晚节难。
蔬盘支岁俭,絮帽敌春寒。
莫觅安心法,心闲是处安。
-
听话频年况,凄然泪不禁。
岁荒生事俭,世难客愁深。
孝友安时命,文章损道心。
五侯空好士,叹息少知音。
-
门巷何萧索,惟君步屟频。
青云几故旧,白首尚风尘。
身受才名误,文从患难真。
耦耕知未遂,相顾倍伤神。
[清]
? ~ ?
汪琬的诗文全集
共 1060 诗文