-
垂杨绿未齐,千里惜分携。
雁去榆关北,人归笠泽西。
潮平芳芷短,帆落夕阳低。
到日逢修禊,兰亭续旧题。
-
翻然如野鹤,矫首忽西行。
花雨诸峰暝,松风六月清。
往来非有相,登眺不论程。
欲识文殊境,微茫磬一声。
-
见说心无系,悠悠道路间。
云归狮子窟,日落雁门关。
洗钵承飞瀑,寻钟蹋乱山。
宰官方惜别,杖履几时还。
-
冬日偕友人即席分和杜子美秦州杂诗韵各二首送董御史之任陇右 其一
此地一分手,㩻䧢坂谷间。
朔风吹陇水,戍火散秦关。
直道宁辞黜,孤踪不易还。
道旁风雪甚,恐损逐臣颜。
-
冬日偕友人即席分和杜子美秦州杂诗韵各二首送董御史之任陇右 其二
未尽一尊酒,匆匆背雁群。
西征方绝塞,北望祇浮云。
?翟风烟别,燕秦道路分。
好留封事草,万一至尊闻。
-
相见忽惊喜,相邀意更真。
须麋俱老大,簿领各风尘。
鲁酒不辞薄,吴歌宁厌频。
盘餐兼语笑,差慰倦游人。
-
家邻长水上,隙地作平田。
绀甲和泥迸,黄团绕架悬。
锄时新趁雨,汲处茜潴泉。
若著山居稿,先将蔬谱传。
-
行客踰修岭,居人傍古原。
枣林桑泊地,土屋版桥村。
千里戌烟断,五更驮铎欢。
白头归计切,雨雪敢停辕。
-
月黑鸡才唱,肩舆尔许忙。
悤悤酬旅饭,细细检行装。
久客谙长道,衰年怯早霜。
淮?知不远,极目兴飞扬。
-
独树欹沙岸,疏帘向水涯。
轮蹄南北道,烟火两三家。
风急尘难静,天寒日易斜。
健儿方卖剑,行旅莫咨嗟。
-
舣棹春溪上,寻幽历数村。
纵横芳草陌,高下夕阳门。
社后鸡豚减,花时荠麦繁。
野翁头已白,未识市尘欢。
-
又踰前岭去,幽胜转难穷。
灌木啼抟黍,清池聚活东。
人烟深竹里,樵径绿芜中。
吾欲歌招隐,须营地一弓。
-
丛竹初生笋,繁花渐委苔。
故人敦宿诺,倘命一舟来。
书札能先报,柴荆合暂开。
传呼小儿女,斟酌酦春醅。
-
泥壁苫茅了,悠然燕寝中。
梦应游蚁穴,幻似入鹅笼。
髹几容双肘,苔除受半弓。
犹惭病居士,丈室出神通。
-
正直采兰辰,停桡十字津。
岸花纷似绣,堤草软于茵。
瓦狗泥车市,湔裙障袖人。
相逢不相识,随意各嬉春。
-
鸠语太悤悤,春寒入病翁。
透支梅子雨,横卷柳条风。
遣兴诗犹作,禁愁酒欲中。
客嘲多不计,粗觉胜扬雄。
-
有客是羊求,从容竟日留。
清羹尝马齿,珍味剥鸡头。
小饮聊相对,玄言必互酬。
晚凉殊快意,未可赋悲秋。
-
去官娱晚境,屏迹谢芳时。
爱狎形神影,羞评竹肉丝。
古苔侵石磴,细雨涨盆池。
纵使清狂在,狂名较胜痴。
-
长物元无几,从容位置间。
瓜皮垆色绿,蕉叶砚文斑。
攲枕聊支倦,摊书小破閒。
丁宁儿女遍,家事勿相关。
-
花辰得快晴,散策出柴荆。
港断呼舟度,村深缭岸行。
迎人篱下犬,留客柳间莺。
一笑分僧供,茶甘笋味清。
[清]
? ~ ?
汪琬的诗文全集
共 1060 诗文